ارزیابی تله حاوی پروتئین آبزیان (آمینو هیرکان®) در جلب و شکار مگس میوه زیتون Bactrocera oleae (Rossi) (Dip.: Tephritidae)
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 9، شماره: 1
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 89
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-9-1_003
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
مگس میوه زیتون، Bactrocera oleae(Rossi)، از مهم ترین آفات زیتون است و روشهای مختلفی از جمله استفاده از جلب کننده های غذایی برای شکار مگس های بالغ زیتون وجود دارد. هدف از اجرای این تحقیق، بررسی کارایی فرآورده تهیه شده از پسماند آبزیان با نام تجاری آمینو هیرکان® در مقایسه با سایر انواع جلب کننده ها می باشد. آزمایش با ۵ تیمار و ۴ تکرار در استان های گیلان و قزوین در سال های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ انجام شد. تیمارها شامل ۱- تله مکفیل با پروتئین هیدرولیزات وارداتی (شرکت اگریسنس) با غلظت ۳ درصد، ۲- بطری پلاستیکی حاوی پروتئین هیدرولیزات وارداتی (شرکت اگریسنس) با غلظت ۳ درصد، ۳- تله مکفیل با پروتئین آمینو هیرکان® با غلظت ۴ درصد، ۴- بطری پلاستیکی با پروتئین آمینو هیرکان® با غلظت ۴ درصد و ۵-تله کارت زرد چسبنده به همراه فرومون جنسی مگس میوه زیتون بود. آمار برداری به صورت هفتگی انجام شد و نتایج این بررسی ها نشان داد که میانگین جلب حشرات نر در استان گیلان در تله مکفیل آمینو هیرکان® با میانگین ۷۳/۰±۵۵/۶ به همراه تله کارت زرد چسبنده با فرومون جنسی ۱۴/۰±۷۶/۶ تفاوت معنی داری ندارند، در حالیکه تله کارت زرد چسبنده با فرومون جنسی با میانگین ۳۷/۱± ۴۷/۶ در استان قزوین دارای بیشترین جلب حشرات نر بود. جلب حشرات ماده در استان های گیلان و قزوین با تله مکفیل حاوی آمینو هیرکان® به ترتیب با میانگین ۹۳/۵ ۰۸/۱ ± و ۳۷/۰ ± ۴۵/۴ دارای بیشترین جلب بودند. بر اساس نتایج حاضر، فراورده پسماند جانوران دریایی (آمینو هیرکان) میتواند ترکیب مناسبی برای جلب و پایش جمعیت مگس میوه زیتون باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی اکبر کیهانیان
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
محمد رضا عباسی مژدهی
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، بخش گیاه پزشکی، رشت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :