ارزیابی پتانسیل خطر شهر رشت، با استفاده از روش فازی و سیستم های اطلاعات جغرافیایی

یکی از اقدامات اساسی پدافند غیرعامل، انتخاب محل مناسب است. ارزیابی پتانسیل ریسک در شهرها، جانمایی مناسب بناها و ساختارهای شهری را میسر ساخته و احتمال آسیب ها را به حداقل می رساند. این تحقیق، با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی، پهنه های پرخطر در شهر رشت را شناسایی نموده است. جهت نیل به این هدف، ، از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد ومسیرها، مراکز و پهنه های موثر در پتانسیل خطر، تحت یک درخت تصمیم گیری ترسیم گردید و و فاکتورهای موثر در ارزیابی ریسک، به عنوان زیرمعیارهای موثر در پتانسیل ریسک، معرفی شدند که شامل مسیرهای انتقال نفت و گاز، خطوط انتقال نیرو، مسیر رودخانه، راههای ارتباطی، مراکز پست فشارقوی، پمپ بنزین، ایستگاه آتش نشانی، شیب، تراکم های جمعیتی محلات و تعداد طبقات ساختمان های شهر، می باشد. تعیین اهمیت معیارها، با استفاده از نظرات متخصصین امر صورت پذیرفت و تعداد ۲۵ پرسشنامه از نظرات کارشناسان امر، تهیه شد و پس از تشکیل ماتریس مقایسات زوجی، محاسبه وزن معیارهای دخیل در پتانسیل خطر صورت پذیرفت. در بخش بعدی تحقیق، با استفاده از ابزارهای تحلیل فضایی سیستم های اطلاعات جغرافیایی، لایه حریم معیارهای ارزیابی پتانسیل خطر، تولید شد و از توابع فازی برای تحلیل لایه های رستری، استفاده شد. سپس لایه های موثر در تحقیق، با استفاده از توابع عضویت، فازی سازی شدند. عملیات تلفیق نهایی لایه ها، با استفاده از تابع گاما صورت پذیرفت و پهنه هایی که نشان دهنده پتانسیل خطر جهت احداث بناها یا سایر تصمیمات کلان، در شهر رشت را داشتند، شناسایی گردید. در نهایت مساحتی حدود ۹۰۸٫۴۴۷۵ هکتار با پتاسیل خطر بالا برآورد گردید که عمدتا در بخشهای غرب، جنوب و جنوب شرق شهر واقع است.