بررسی روند توسعه رویکرد پسماند صفر بر اساس یک جنبش اجتماعی و تجربه ایتالیایی

این پژوهش، به مطالعه تاریخچه جنبش اجتماعی بین المللی پسماند صفر پرداخته و نقش آن را به عنوان نقطه مرجع، فرهنگی سازمانی و علمی برای مدیریت پسماند بخصوص مدیریت همگانی برجسته می داند. پسماند صفر به عنوان بخشی از یک جنبش اجتماعی گسترده تر در زمینه منافع عمومی تفسیر می شود که در ایتالیا منتقدان تندروی حکومت نوآزادی خواه (نئولیبرال) مرتبط با خدمات عمومی محلی را به وجود آورد. نقطه اوج این جنبش رفراندوم سال ۲۰۱۱ بود که در آن ۲۷ میلیون شهروند ایتالیایی به خصوصی سازی پسماند، آب و مدیریت حمل ونقل در سطح شهری رای منفی دادند. بر اساس نتایج تحقیق، جنبش پسماند صفر با بازیافت خانه به خانه، به کود تبدیل کردن پسماندهای، شهری سیستم پرداخت جریمه به هنگام پرتاب (PAYT) مراکز استفاده مجدد و ارتباطات محیطی موفق به ایجاد سازوکاری از مفاهیم محرک برای مدیریت پسماندها شد. بعضی از تحقیقات موردی پیشنهاد شده به شکلی خاص عواملی بودند که یافته های استراتژی پسماند صفر را در آن قلمرو اجرا کرده و شیوه های سازمانی و اجتماعی جدیدی را با هدف افزایش بازیافت و تبدیل اقتصاد محلی به یک اقتصاد چرخشی آزمایش کردند.