روند توسعه در فناوری پوشش های پودری

امروزه کاهش استفاده از ترکیبات آلی فرار یکی از مهم ترین موضوعات مطرح برای حفاظت از محیط زیست است. پوشش های پودری از دهه ۱۹۵۰ میلادی با توجه به دوستداری محیط زیست و عملکرد عالی، به طور گسترده در حوزه پوشش دهی سطوح فلزی، به ویژه خطوط لوله و لوازم خانگی و اداری استفاده شده اند. این نوع پوشش ها، نوعی پوشش جامد و بدون حلال هستند که به حالت پودر با روش های مختلف مانند الکتروستاتیک یا بستر سیالی روی سطح اعمال شده و سپس با گرما پخت می شوند. در این مطالعه، ابتدا تاریخچه روند توسعه پوشش های پودری شرح داده شده است، سپس انواع پوشش های پودری، روش ها و فرایند تولید آن ها بیان شده و در ادامه روند پژوهشی درحال انجام در زمینه این نوع از پوشش ها با تاکید بر نوع و مشخصات رزین های مصرفی در این صنعت، گزارش شده است. همچنین با توجه به اهمیت رزین های پودری در فرمول بندی رنگ پودری، عملکرد انواع رزین های گرمانرم و گرماسخت استفاده شده در این سامانه های پوششی پودری از جمله پلی پروپیلن، پلی اتیلن، پلی (وینیل کلرید)، فلوئوروپلی اتیلن، نایلون، اپوکسی، پلی استر، پلی یورتان، آکریلیک، سلولوز استات بوتیرات و رزین های بازیافتی با یکدیگر مقایسه شده اند. افزون بر این، نحوه اعمال و تشکیل فیلم در پوشش های الکتروستاتیک و عوامل اثرگذار بر آن ها به طور کامل بررسی شده است. برخی از چالش ها و معضلات این صنعت بزرگ نیز در راستای ارتقا کیفیت و بهبود روش های اعمال و پخت معرفی شده اند. در نهایت، رویکردهای فنی نوین، با هدف صرفه جویی در مصرف انرژی و زیست سازگاری بیشتر محصولات پودری، مانند استفاده از فناوری پخت زیرقرمز، سامانه های تابش پز با پرتو فرابنفش یا قابلیت پوشش دهی سطوح حساس به دما با استفاده از پوشش پودری، بیان شده اند.