تاثیر زاویه و عمق کارگذاری لوله مدفون و نیمه مدفون بر میزان آبشستگی و رسوبگذاری اطراف لوله در قوس ۹۰ درجه ملایم با استفاده از مدل آزمایشگاهی

در پروژه های خطوط انتقال سیال، گذر لوله بصورت مدفون و نیمه مدفون از قوس های رودخانه ای اجتناب ناپذیر است. این امر الگوی آبشستگی و رسوبگذاری مرسوم در قوس رودخانه را تغییر می دهد. الگوی آبشستگی اطراف خط لوله، نسبت به حالتی که خط لوله یک نهر مستقیم را قطع می کند متفاوت است. نظر به گسترش خطوط انتقال در سال های اخیر، در این پژوهش تاثیر زاویه جانمایی خط لوله در قوس ۹۰درجه ملایم و همچنین عمق جانمایی خط لوله بصورت آزمایشگاهی بررسی شد. آزمایش های این تحقیق در سه عدد فرود ۰.۳۲، ۰.۲۹ و ۰.۲۶، سه زاویه متفاوت ۹۰، ۶۷.۵ و ۴۵ درجه از قوس ملایم، دو حالت جانمایی لوله به صورت دافع و جاذب نسبت به جهت جریان و همچنین یک عمق نیمه مدفون و دو عمق مدفون به انجام رسید. نتایج نشان داد در حالت جانمایی به صورت دافع با افزایش زاویه نسبت به قوس، آبشستگی زیر و اطراف لوله افزایش می یابد. این روند برای آبشستگی اطراف لوله برای جانمایی لوله به صورت جاذب برعکس است اما برای آبشستگی زیر لوله همانند حالت قبل بود. همچنین با کاهش عدد فرود، میزان آبشستگی اطراف و زیر لوله کاهش می یابد؛ بطوریکه در برخی سناریوها، آبشستگی زیر لوله مشاهده نشد. این روند در افزایش عمق جانمایی لوله نیز مشاهده شد.