شناسایی پهنه های مناسب حضور سالمندان در فضای شهری با استفاده از مدل AHP-Fuzzy با تاکید بر روانشناسی محیطی سالمند نگر (نمونه مورد مطالعه منطقه ۸ شیراز)

پیش­بینی­ها برای ۴۰ سال آینده افزایش جمعیت سالمند را بیشتر از سایر گروه­های سنی پیش­بینی می­کند. بنابراین، پیش­بینی می­شود تعداد افراد ۶۰ سال به بالا به عنوان نسبت جمعیت جهان بیش از دو برابر شود از ۸۸۰ میلیون نفر در سال ۲۰۱۲ به ۲ میلیارد نفر تا سال ۲۰۵۰ می­رسد. بیشترین افزایش در طبقه ۸۰ سال به بالا پیش­بینی شده است. تعداد افراد صدساله حتی سریع­تر در حال افزایش است و پیش­بینی می­شود ده برابر شود، از تقریبا ۳۴۳۰۰۰ نفر در سال ۲۰۱۲ به ۳.۲ میلیون نفر تا سال ۲۰۵۰ می­رسد. یکی از گروه­هایی که به بررسی بیشتر در فضای شهری نیازمند هستند گروه سالمندان می­باشند. در واقع حرکت به سمت مناسب­سازی شهر برای سالمندان نوعی حرکت در راستای پایداری شهری می­باشد. بر همین اساس در این تحقیق فضاهای مناسب جهت حضورپذیری سالمندان با رویکرد روانشناسی سالمندنگر با استفاده از مدل AHP-Fuzzy در منطقه ۸ شیراز شناسایی شده­اند. روش پژوهش در این تحقیق از نظر نتایج و پیامد پژوهش از نوع بنیادی-راهبردی و از نظر فرایند اجرا؛ کمی و از نظر منطق استدلال از نوع پژوهش­های قیاسی است و همچنین از لحاظ زمانی جزء پژوهش­های مقطعی و از نظر هدف از نوع پژوهش­های تحلیلی است. جامعه آمار شامل سالمندان منطقه ۸ که برابر ۲۴۷۷ نفر هستند و حجم نمونه نیز طبق فرمول کوکران ۲۸۵ نفر است. داده­های مورد استفاده با استفاده از پرسشنامه جمع­آوری و به شبکه فیش نهت اتصال داده شده­اند و برای وزن­دهی از مدل AHP استفاده شده که معیار محیط فیزیکی و ویژگی­های شخصی و اجتماعی بیشترین وزن را به خود اختصاص داده­اند. بعد از اعمال وزن بدست آمده روی نقشه­های فازی شده با با استفاده از توابع پنجگانه فازی رویهم­گذاری لایه­ها انجام شده که با توجه به ارزیابی مدل تابع گاما به عنوان نقشه نهایی جهت شناسایی مکان­های مناسب حضور سالمندان انتخاب شد.