مقایسه اثر ۸ هفته تمرین HIIT و SSTبه همراه تمرین مقاومتی بر نیم رخ لیپیدی و ترکیب بدنی زنان دارای اضافه وزن، چاق و کم تحرک

سابقه و هدف: تمرینات تناوبی با شدت بالا، شیوه تمرینی مطرح وکارامد به لحاظ زمانی است،که اخیرا، روشی موثرتر از تمرینات سنتی هوازی معرفی شده است. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر ۸ هفته تمرین HIIT و SSTبه همراه تمرین مقاومتی بر نیم رخ لیپیدی و ترکیب بدنی زنان دارای اضافه وزن، چاق و کم تحرک است.مواد و روش ها: بدین منظور۳۰ نفر زنان سالم غیر ورزشکار ۲۰ - ۴۷ سال غیر یائسه و دارای اضافه وزن (۳۵-۲۶ =BMI) تصادفی به سه گروه (۱۰ نفره)کنترل، تمرین HIIT و تمرینSST همراه با تمرینات مقاومی تقسیم شدند. پروتکل تمرینی ۲۴ جلسه (۳ روزدر هفته) اجرا شد. نمونه های خونی( ۵ سی سی) از ورید بازویی چپ یا راست برای سنجش نیمرخ لیپیدیLDL)،HDL،CHO،TG ) و مقادیر ترکیب بدنی ( BMI، قد، وزن، چربی موضعی دستها، پاها و تنه، آب بدن و غیره) در زمانهای قبل از شروع تمرین و۲۴ ساعت بعد از آخرین جلسه جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۲ و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون t همبسته و One Way ANOVA و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری (< P ۰۵/۰) آنالیز شدند.یافته ها: نتایج آماری حاکی از عدم تغییرات معنادار بین گروهی مقادیرTG، Cho، LDL وHDL هر سه گروه بود، اما کاهش غیر معنادای در مقادیر،TG،LDL درگروهHIIT وSST مشاهده شد. مقادیر HDL درگروه تمرین HIIT افزایش معناداری (۰.۰۴۹) و در گروه ( ۰.۰۵۱) SST افزایش غیر معنادار بود. مقادیر ترکیب بدنی: (W)(۰.۰۱۰)، (BMI) (۰.۰۲۶) و (FM) (۰.۰۳۴) گروه تمرینHIIT و مقادیر(FM) گروهSST (۰.۰۰۳) در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنادار بود. نتیجه گیری: مهمترین یافته پژوهش حاضر افزایش HDL وکاهش فاکتورهای ترکیب بدنی گروه تمرینHIIT در زنان چاق و بی تحرک بود. اگرچه برخی از تغییرات درگروه تداومی مشاهده شد. بطور کلی تمرین قدرتی- HIIT می تواند نقش بارزتر و موثرتری در تعدیل شاخص های معرف چاقی و کاهش خطر ابتلاء به بیماری قلبی – عروقی و توسعه سلامتی در زنان داشته باشد.