بررسی کیفیت زندگی و ارتباط آن با برخی ویژگی های فردی در همسران جانبازان شیمیایی مبتلا به عوارض ریوی گاز خردل

مقدمه: عوامل شیمیایی جنگی به خصوص گازخردل و عوارض ریوی آن بر روی جانبازان شیمیایی که نگرانی های بسیاری را برای خانواده به ویژه همسر به وجود آورده؛ در سیر طبیعی سلامتی و کیفیت زندگی جانباز و همسر مراقبت دهنده اش اختلال ایجاد می کند و لذا انجام پژوهش هایی جهت اخذ اطلاعاتی در راستای حفظ و برقراری سلامت و ارتقاء کیفیت زندگی این قشر آسیب پذیر ضروری به نظر می رسد.   هدف: این پژوهش به منظور بررسی کیفیت زندگی و ارتباط آن با برخی ویژگی های فردی در همسران جانبازان شیمیایی مبتلا به عوارض ریوی گاز خردل شهر تهران در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته است.   مواد و روش ها: این پژوهش مطالعه ای توصیفی – تحلیلی است که در آن تعداد ۱۰۰ همسر جانباز شیمیایی در محدوده سنی ۶۰-۲۰ سال با میانگین سنی ۸۱/۳۶ سال به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و تصادفی انتخاب شده اند. ابزارهای مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه ویژگی های فردی و مقیاس استاندارد کیفیت زندگی مراقبت دهندگان (ایجاد شده توسط فرل و گرانت)، به منظور بررسی ابعاد مختلف کیفیت زندگی (جسمانی، روانی، اجتماعی- اقتصادی-خانوادگی) بوده است که با روش مصاحبه و تکمیل خود ایفای پرسشنامه در محل کار، منزل شخصی واحدهای مورد پژوهش و مراکز بنیاد شهید و ایثارگران تهران بزرگ انجام شد.   نتایج: نتایج به دست آمده از آمار توصیفی نشان داد که کم تر از ثلث (۱۹ درصد) واحدهای مورد پژوهش در بعد جسمانی، صفر درصد در بعد روانی و ۴۹ درصد در بعد اجتماعی از امتیازات خوب بهره مند بودند. همچنین آزمون های آماری فیشروکای دو نشان داد که بین سطح تحصیلات و نمره کل کیفیت زندگی (۰۲/۰ < p ) و درصد جانبازی و نمره کل کیفیت زندگی (۰۴/۰ < p ) ارتباطی معکوس ولکن بین وضعیت اشتغال و تاثیر مثبت کیفیت زندگی همسران جانبازان شیمیایی ارتباط مستقیمی وجود داشت: (۰۱/۰ p