بررسی وضعیت بهداشت دهان و لثه در کودکان دیالیزی بیمارستان دکتر شیخ مشهد

مقدمه هدف از این مطالعه بررسی اختلالات ناشی از نارسایی مزمن کلیه بر پریودنشیوم و تعیین وضعیت لثه و بهداشت دهان در بیماران دیالیزی و مقایسه آن با کودکان  سالم بود. مواد و روشها در این مطالعه مورد شاهدی ۱۹ بیمار دیالیزی ۱۶-۵ ساله از بیمارستان دکتر شیخ و نیز ۱۹ نفر به عنوان گروه شاهد از مراجعه کنندگان دانشکده دندانپزشکی بررسی شدند. گروه شاهد از نظر سن ، جنس و وضعیت مسواک زدن با گروه بیمار مشابهت داشتند. از ۱۹ نفر در هر دو گروه ۱۰ نفر دختر و ۹ نفر پسر بودند. ۷ نفر در گروه سنی ۱۰-۵ سال و ۱۲ نفر در گروه سنی ۱۶-۱۱ سال قرار داشتند. شاخص های ایندکس لثه ای، ایندکس دبری، ایندکس کلکلوس و ایندکس ساده شده بهداشت دهان در گروه بیمار و شاهد مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز آماری توسط تست های Mann-whitneyو Kruskal walis انجام گردید. یافته ها بررسی شاخص های مورد نظر نشان داد که شاخص های ایندکس لثه ای و ایندکس دبری در گروه بیمار بطور معنی داری نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. هیچ تفاوت معنی داری در بررسی ایندکس کلکلوس و ایندکس ساده شده بهداشت دهان بین دو گروه مشاهده نشد. بررسی شاخص های مورد نظر به تفکیک سن در گروه بیمارنشان داد که ایندکس کلکلوس در گروه سنی ۱۶-۱۱ سال بطور معنی داری نسبت به گروه دیگر بالاتر بود. نتیجه گیری در گروه بیماران دیالیزی میزان تشکیل پلاک و در نتیجه آن میزان ژنژیویت افزایش می یابد.