بررسی چگونگی بازسازی عرض بیولوژیک بعد از اجرای دو روش جراحی پریودنتال

مقدمه عرض بیولوژیک توسط عوامل مختلفی مورد تهاجم قرار گرفته و اختلال می پذیرد که از آن جمله می توان به جراحی های پریودنتال اشاره نمود مخصوصا اگر با عمل کانتورینگ استخوان همراه باشد. بررسی تغییرات ایجاد شده در کرست استخوان آلوئول که در بازسازی عرض بیولوژیک  بدنبال دو روش جراحی پریودنتال موثر هستند. هدفی بود که این تحقیق به خاطر آن انجام گرفت. مواد و روشها برای این منظور ۲۰ بیمار که جهت درمانهای پریودنتال به کلینیک ویژه دانشکده دندانپزشکی مشهد مراجعه نمودند انتخاب گردیدند و بعد از انجام درمانهای اولیه  توسط یک جراح اعمال جراحی انجام شد. چون تکنیک مطالعه Cross over به روش Split mouth بود در یک طرف جراحی فلپ با موقعیت اپیکالی همراه با اکسپوز استخوان و در طرف مقابل فلپ با موقعیت اپیکالی بدون اکسپوز استخوان انجام شد و در طی جراحی فاصله CEJ تا کرست استخوان تعیین گردید. دو ماه بعد از عمل جراحی بیماران جهت اندازه گیری پارامتر مربوط مجددا مراجعه و با استفاده از تکنیک Sounding این اندازه گیری تکرار گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون Paired t student استفاده شد. یافته ها نتایج بدست آمده نشان داد در طرفی که جراحی فلپ با موقعیت اپیکالی همراه با اکسپوز استخوان انجام شد تحلیل کرستال با میانگین ۶۳/۰ ±۷۷/۰ میلی متر و در طرف مقابل ۷۹/۰±۰۵/۱ میلی متر بود. از نظر آماری در هر دو ناحیه این میزان تحلیل نسبت به قبل از جراحی معنی دار بود ولی اختلاف میانگین بین دو طرف معنی دار نبود. نتیجه گیری بر اساس نتایج بدست آمده از این مطالعه می توان ادعا نمود که تحلیل کرستال پس از هر دو روش جراحی عامل موثری در ایجاد مجدد عرض بیولوژیک است.