اثر درآوردن دندانهای پرمولر اول بر روی نیمرخ بافت نرم در Class I با Bimaxillary dentoalveolar protrusion

مقدمه هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییرات سفالومتریک بافت نرم بیماران Class I  با Bimaxillary dentoalveolar protrusion (B.D.P) پس از درآوردن دندانهای پرمولر اول فک بالا و پایین بوده است. مواد و روشها ۲۰ بیمار زن Class I دارای B.D.P. با محدوده سنی ۱۲ تا ۳۸ سال و میانگین سنی ۶±۱۶  سال انتخاب شدند. همه بیماران بعد از درآوردن پرمولرهای اول هر دو فک با دستگاه standard edgewise درمان شدند. جهت بررسی، سفالوگرامهای جانبی قبل و بعد از درمان بیماران trace  گردیده و شاخص های سفالومتریک اندازه گیری شدند. یافته ها برجستگی لب بالا ۹/۳±۷/۲  و برجستگی لب پائین ۸/۲±۸/۲  میلیمتر کاهش یافتند (۰۰۱/۰P<). زوایای ۱ to SN،  و IMPA کاهش یافتند(۰۰۱/۰P<). زوایه  ۱to ۱، ۵/۹± º۶/۱۷  افزایش یافت (P<۰/۰۰۱). آنالیز stepwise multiple regression نشان داد به ازای عقب رفتن دندانهای قدامی فک بالا به میزان ۱ میلیمتر، لب بالا ۶۳/۰ میلیمتر عقب رفت و به ازای ۱ میلیمتر عقب رفتن دندانهای قدامی فک پایین لب پایین ۶۲/۰ میلیمتر عقب رفت. نتیجه گیری این مطالعه نشان داد که عقب رفتن دندانهای قدامی بالا و پایین به ترتیب اثر قوی بر روی عقب رفتن لب بالا و پائین دارند.