بررسی اثرات خمیر پانسمان پریودنتال همراه با هیدروکسید کلسیم بر سلولهای فیبروبلاست L۹۲۹ در محیط آزمایشگاه (In-Vitro)

مقدمه: در بیشتر موارد وقتی جراحی پریودنتال تکمیل می گردد، ناحیه مورد عمل توسط پانسمان پریودنتال پوشیده می شود. پس از حذف پانسمان مزبور، حساسیت های عاجی از جمله مشکلات شایع بیماران بعد از جراحیهای لثه می باشد. یکی از موادی که جهت رفع این مشکل استفاده شده، هیدروکسیدکلسیم است. برای محققین حاضر این تصور وجود داشت که راهی بیابند تا بتوانند از این ماده همراه با پانسمان های پریودنتال استفاده کنند. از طرفی این ظن وجود داشت که به واسطه توان قلیایی بالای هیدروکسید کلسیم ممکن است که همراه نمودن آن با خمیر پانسمان پریودنتال اثرات سوئی بر روی بافت لثه باقی گذارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سیتوتوکسیک پانسمان پریودنتال حاوی هیدروکسید کلسیم بر روی سلولهای فیبروبلاست L۹۲۹ در محیط آزمایشگاه بود. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع تجربی بوده و در محیط آزمایشگاهی روی رده L۹۲۹ سلولهای فیبروبلاست موش انجام گردیده است. سلولها به دو روش کیفی (مشاهده در زیر میکروسکوپ نوری) و کمی (تست MTT) مورد ارزیابی قرارگرفتند. بمنظور تهیه عصاره مورد نظر خمیر پانسمان پریودنتال با مقادیر  mg ۵،۱،۰ و۱۰ هیدروکسیدکلسیم مخلوط گردید، سپس اتوکلا و شده و در ۵cc محیط کشت DMEM قرار داده شد. پس از انکوباسیون در زمانهای ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت عصاره تهیه شده به عنوان محیط کشت استفاده شد و سلولها از لحاظ مورفولوژی بعد از زمان های ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت مورد بررسی قرار گرفتند. برای گروه کنترل فقط از سلولهای فیبروبلاست L۹۲۹ و محیط کشت DMEM فاقد عصاره استفاده شد. در آزمایش کمی به روشMTT پس از اضافه نمودن نمک تترازولیوم به سلولها، جذب نوری توسط دستگاهELISA reader  در هر یک از نمونه ها اندازه گیری و با استفاده از آزمون Kruskal wallis و Chi-square مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: نمونه های مورد نظر در بررسی مورفولوژیک (کیفی) در وضعیت یکسانی قرار داشتند در حالیکه در نمونه کنترل، سلولها رشد بیشتری را نشان دادند. پلیت های مورد نظر حاوی تعداد زیادی از سلولهای فیبروبلاست زنده و واجد خصوصیات سلول فیبروبلاست نرمال بودند ولی نسبت به نمونه کنترل، سلول ها رشد و پرولیفراسیون کمتری داشتند. تجزیه و تحلیل آماری داده های حاصل از تستMTT  نیز نشان داد که اختلاف معنی داری بین میزان جذب نوری درگروه کنترل با سایر گروهها وجود دارد یعنی درصد سلولهای زنده در گروه کنترل بالاتر از سایر گروه ها بود. نتیجه گیری:  از این مطالعه می توان چنین نتیجه گیری کرد که اثر سمیت اندکی که در چهار گروه مورد آزمایش مشاهده می شد ناشی از ماده پانسمان پریودنتال می باشد و هیدروکسید کلسیم در هیچ یک از غلظتهای مورد استفاده دارای اثرات سوء بر رشد سلولها نبوده است.