بررسی تاثیر محیط درمان بر نتایج حرکت درمانی همراه با محدودیت در کودکان مبتلا به فلج مغزی همی پلژی
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 102
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DMED-18-6_007
تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: فلج مغزی به اختلالی غیرپیشرونده در مغز نابالغ و نوع همی پلژی آن به درگیری بیشتر یک سمت بدن اطلاقمیشود. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر محیط درمان بر نتایج حرکت درمانی همراه با محدودیت درکودکان مبتلا به فلج مغزی همی پلژی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی تصادفی یک سویه کور، عملکرد دست مبتلای ۱۰ کودک مبتلا به فلج مغزی همی پلژی از جامعه در دسترس شهر اهواز در سال ۱۳۸۹ در دو گروه ۵ نفره بررسیشد. برنامه درمانی شامل اجرای روش حرکت درمانی همراه با محدودیت را به مدت سه هفته در دو محیط منزل و کلینیک زیر نظر یک کاردرمانگر شامل میشد. ابزارهای فعالیت حرکتی کودکان و کفایت حرکتی برواینینکس-اوزرتسکی، قبل، بعد و یک ماه پس از اتمام مداخلات ارزیابی را صورتدادند. از نرم افزار SPSS-۱۶ بهمنظور انتخاب تصادفی نمونهها و همچنین تحلیل دادهها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس در تکرار مشاهدات در سطح معناداری ۰۵/۰ استفادهشد. نتایج: عملکرد حرکتی دست مبتلای کودکان درتمام ابزارهای ارزیابی بهجز زیرمجموعه هماهنگی حرکتی ابزار ارزیابی کفایت حرکتی برواینینکس-اوزرتسکی در جلسه پساز اتمام مداخلات درمانی، بهبود معناداری (۰۵/۰ P < ) را از لحاظ آماری نشانداد (سرعت و مهارت اندام فوقانی: تغییر میانگین گروه منزل از ۳۲/۰ ± ۶۰/۰ به ۲۶/۰ ± ۵۰/۱ و گروه کلینیک از ۳۸/۰ ± ۵۲/۰ به ۲۴/۰ ± ۵۲/۱). تجزیهوتحلیل اطلاعات جلسه پیگیری ارزیابی،حاکی از ماندگاری نتایج درهر دو گروه بود؛ اما بهبودی در گروه منزل ادامهیافت (تغییر میانگین از ۲۶/۰ ± ۵۰/۱ به ۱۶/۰ ± ۱۰/۲) و بهطور معناداری از لحاظ آماری با گروه کلینیک تفاوتداشت (۰۵/۰ P < ). نتیجهگیری: تمرینهای حرکتی به روش محدودیت درمانی سبب بهبود عملکرد حرکتی دست کودکان مبتلا به فلج مغزی همی پلژی را سببمیشود و بهبودی بیشتر کودکان در گروه منزل حاکی از بهبود فرایند یادگیری با تمرین در محیط و شرایط آشناست.
کلیدواژه ها: