تجربه پرستاران بخش آی سی یو از تنیدگی های اخلاقی: یک مطالعه ی کیفی

مقدمه و هدف: پیشرفت در فن­آوری و دانش پزشکی و پرستاری، تغییر در نقش پرستاران، و روابط درون حرفه­ای و بین حرفه­ای منجر به بروز  تنیدگی­های اخلاقی در پرستاران می­شود. این تنیدگی­ها می­توانند بر جسم و روان پرستاران اثرات منفی به جای بگذارند. با توجه به این اثرات، شناخت این تنیدگی­ها از اهمیت خاصی بهره مند است. از آنجایی که تنیدگی­های اخلاقی باید در بستر فرهنگی موجود تعریف شوند، لازم است به منظور شناخت تنیدگی­های اخلاقی؛ پژ‍وهش­های بنیادین انجام شود. لذا، این مطالعه کیفی با هدف تبیین تجارب پرستاران بخش­های مراقبت ویژه در ایران انجام شد. مواد و روش­ها: این مطالعه یک بررسی کیفی با رویکرد تحلیل محتوا است که با انجام مصاحبه­­های بدون ساختار و عمیق به صورت ۱۸ مصاحبه فردی و ۲ مصاحبه گروهی با مربیان و پرستاران بخش مراقبت­های ویژه  از شهرهای مختلف کشور انجام گردید. مشارکت­کنندگان مبتنی بر هدف انتخاب و تجزیه و تحلیل داده­ها با روش تحلیل محتوای کیفی انجام گرفت.  نتایج: در طی فرایند تحلیل محتوا، در نهایت پنج درون­مایه که نشاندهنده ماهیت تجربه پرستاران بخش مراقبت­های ویژه بودند، آشکار شد.  این درون­مایه­ها شامل؛ ۱. "موانع و محدودیت­های سازمانی"، ۲."مشکلات ارتباطی"، ۳."مرگ/ وخامت حال بیمار"، ۴."اقدامات بیهوده، قصور و خطاهای درمانی- مراقبتی" و ۵."تخصیص نامناسب مسئولیت­ها، صلاحیت­ها و منابع" بود. نتیجه­گیری: یافته­های پژوهش نشان داد که پرستاران بخش مراقبت­های ویژه با تنیدگی­های اخلاقی متعددی روبرو هستند. با توجه به یافته­های این پژوهش مسئولان حرفه پرستاری با برنامه­ریزی­های دقیق­تر می­توانند عوامل ایجادکننده  تنیدگی­های اخلاقی را کنترل نموده و به این صورت از پیامدهای مضر آن بکاهند.