پیش بینی خلاقیت دانش آموزان بر اساس ویژگی های شخصیتی و راهبردهای یادگیری

هدف پژوهش، پیش بینی خلاقیت دانش آموزان بر اساس راهبردهای یادگیری و ویژگی های شخصیتی بود. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر بجنورد به تعداد ۵۳۶ نفر بود که ۲۲۴ نفر طبق فرمول کوکران و به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب شد. داده­ها توسط سه پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو کاستا و مک کری (۱۹۸۵)، راهبردهای یادگیری کرمی (۱۳۸۱) و خلاقیت صمدآقایی (۱۳۸۲)  جمع­آوری شد که روایی آنها از نوع صوری و محتوایی بود و پایایی  از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب (۸۷/۰)، (۸۰/۰) و (۸۲/۰) برآورد گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار spss۲۱ استفاده شد. یافته ها نشان داد ویژگی های باز بودن، سازگاری و سبک هویت سردرگم اجتنابی به میزان ۲۷ درصد قادر به پیش بینی خلاقیت بودند. مقدار ضرایب بتا برای راهبردهای یادگیری برابر با (۰.۴۰=β)، برای باز بودن نسبت به تجارب جدید برابر با  (۰.۳۲=β) و برای برون گرایی برابر با  (۰.۲۱=β) است که به صورت معنادار قادر به پیش بینی خلاقیت می باشد.