ارائه مدل توسعه ورزش عاری از دوپینگ در ایران

هدف این پژوهش تدوین چارچوب ارائه مدل توسعه ورزش عاری از دوپینگ در ایران  با رویکرد طرح­های ترکیبی می­باشد. روش پژوهش ترکیبی اکتشافی دو مرحله­ای از نوع ابزارسازی بود. روش پژوهش کیفی، مطالعه موردی کیفی و مشارکت­کنندگان بالقوه شامل۱۷ نفر از متخصصان عضو هیئت علمی بودند. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختارمند بود. در بخش کمی روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل رئیس، نائب رئیس و دبیر فدراسیون­های ورزشی بودند که تعداد آنان با توجه به تعداد ۵۱ فدراسیون فعال در کشور، ۱۵۳ نفر بودند. با توجه به جدول مورگان، تعداد ۱۱۳ نفر بر اساس روش نمونه­گیری دردسترس به عنوان نمونه پژوهش مشخص گردیدند. برای بررسی روایی صوری از نظر ده تن از اساتید مدیریت ورزشی بهره گرفته شد و برای روایی محتوایی سوال­های پرسش­نامه از مدل لاشه استفاده شد و روایی محتوایی تایید شد. همچنین روایی همگرا، پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ  مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار توصیفی و مدل معادلات ساختاری برای بررسی برازش مدل پژوهش استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که مقدار تی مربوطه هر عامل تاثیر معناداری را دارد و تمامی چارچوب مدل توسعه ورزش عاری از دوپینگ در ایران  مورد تایید قرار گرفت. همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ارائه مدل توسعه ورزش عاری از دوپینگ در ایران شامل شرایط علی، شرایط زمینه­ای، شرایط مداخله­ای، پیامدها، راهبردها می­باشد. همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار می­باشد.