ارزیابی کارایی نظام ملی نوآوری با استفاده از تحلیل پوششی داده های شبکه ای

امروزه توجه به رشد و رونق اقتصادی مبتنی بر سیاست گذاری های علم و فناوری در سطح ملی، نه تنها یکی از مهم‎ترین دغدغه های مدیران عالی سازمان‎ها و نهادهای سیاست گذار است، بلکه به‎عنوان یکی از موضوعات کلیدی تحقیقات حوزه های اقتصادی و مدیریت کلان از اهمیتی اساسی برخوردار است. ضرورت ارزیابی نظام ملی نوآوری برای کمک به سیاست گذاری و تعیین میزان تحقق اهداف کلان مسئله‎ای حیاتی است. در این تحقیق از مدل‎های تحلیل پوششی داده های شبکه ای تن و تسوت‎سوی برای ارزیابی کارایی نظام ملی نوآوری ایران و ۷۳ کشور دیگر در قالب فرایند دو مرحله ای تولید و تجاری سازی دانش استفاده شده است. نتایج نشان می دهد نظام ملی نوآوری ایران ناکارا است. مقدار کارایی کل و مراحل اول و دوم آن در حالت فعالیت ارتباطی آزاد برابر با ۵۹/۰، ۷۹/۰ و ۱۸/۰ و در حالت ثابت برابر با ۷۴/۰، ۸۷/۰ و ۶۳/۰ بوده و براساس مدل مبتنی بر متغیرهای کمکی ۸۸/۰ است. برای بهبود عملکرد، کاهش ورودی‎های مراحل به مقدار تعیین شده، موجب افزایش مقادیر کارایی آنها و در نتیجه کارایی کل سیستم تا رسیدن به مرز کارا خواهد شد.