تاثیر گرایش به فعالیت های قومگرایی بر امنیت مرز (موردمطالعه مناطق مرزی استان اردبیل )

دولت ها به عنوان بازیگران اصلی نظام بین الملل ، توجه خاصی به امنیت ملی خود دارند؛ چرا که این امر منعکس کننده توانائی بقای آنها به مثابه واحدهای مستقل در عرصه جهانی است . امنیت به بر حذر بودن از خطراتی اطلاق می گردد که منافع و ارزشهای ملی را مورد تهدید قرار می دهد. همچون هر پدیده اجتماعی دیگری، در ایجاد درگیریها و بحرانهای قومی نیز عوامل متعددی نقش دارند که برای بررسی نقش هر یک این عوامل در گرایش به فعالیت های قومگرایی لازم بود پرسشنامه ساخت پژوهشگر طراحی شود و در یک پیمایش میدانی به میان مردم جامعه رفت . در میان عوامل داخلی ، تبعیض در ارائه منابع و منافع اقتصادی به مناطق و استانهای قومی نسبت به استانهای مرکزی،، سیاست های تمرکزگرایی دولت در قبال اقوام و عدم توجه به فرهنگ و ارزشهای اقوام، مورد پرسش قرار گرفت گفتگو با افراد مطلع جامعه آماری شامل کارشناسان علوم سیاسی ، جامعه شناسان و کارشناسان مسائل قومی و سپس تجزیه وتحلیل دادهها مورداستفاده قرار گرفت . پرسشنامه شامل سوالات بسته و باز تنظیم شده بود که در اختیار بیش از ۳۸۰ نفر از کارشناسان قرار گرفت . تجزیه وتحلیل اطلاعات پرسشنامه متکی بر ۲۱۳ مورد است که در سال ۱۴۰۰تماما به اجرا درآمد. که نقش تبعیض و بی عدالتی و سیاست های کثرتگرایان در مقابل سیاست های همگن ساز نابرابریهای اقتصادی و احساس محرومیت نسبی در گرایش به فعالیت های قومگرایی در مناطق مرزی استان اردبیل تاثیرگذارارزیابی گردید. ازاین رو، اتخاذ سیاست های عالمانه و راهبردهای مدبرانه درازمدت در جهت مدیریت مناسب مسائل قومی ، نه تنها به خنثی سازی تهدیدات ناشی از آنها منجر می شود، بلکه می تواند آن را به فرصتی برای رشد و توسعه پایدار منطقه ای تبدیل نماید.