بررسی نقش سرمایه های روانشناختی در افزایش خشنودی شغلی معلمان ابتدایی بخش سیلوانا در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹

در طول سالهای متوالی محققان عوامل درونی و بیرونی را که بر عملکرد معلمان و به سبب آن عملکرد دانش آموزان تاثیرگذار بوده است را موردبررسی قرار داده اند که تجارب تعداد زیادی از معلمان بیان کننده عدم اشتیاق به شغل بوده است واخیرا مفهوم روانشناسی مثبت نگر و شاخه های آن شامل خشنودی شغلی بیان گردیده است . لذا بررسی عوامل موثر بر آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است که بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش سرمایه های روانشناختی در افزایش خشنودی شغلی معلمان ابتدایی بخش سیلوانا در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی - پیمایشی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان بخش سیلوانای ارومیه بود که از بین آنان ۲۹۸ نفر بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات دو پرسشنامه استاندارد سرمایه روانشناختی لوتاز(۲۰۰۹) و خشنودی شغلی مدل اسمیت و همکاران(۲۰۰۶) بود. روایی و پایایی ابزار در پژوهش های پیشین مورد تایید قرار گرفته است . نتایج حاصل از بررسی داده ها و فرضیات پژوهشی بیانگر رابطه مثبت و معنی دار بین سرمایه روانشناختی و خشنودی شغلی بود و همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ابعاد سرمایه روانشناختی یعنی تاب آوری، خودکارآمدی، امیدواری و خوشبینی قابلیت پیش بینی خشنودی شغلی را دارند. بنابراین لازم است متولیان آموزش و پرورش باید زمینه افزایش سرمایه روانشناختی و به تبع آن خشنودی شغلی را بیش از پیش برای معلمان مناطق محروم فراهم نمایند.