پیش بینی اضطراب امتحان بر اساس روش های یادگیری و یادگیری خودگردان در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر شیراز

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی اضطراب امتحان بر اساس روش های یادگیری و یادگیری خودگردان بود. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر شیراز در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ بودند. تعداد ۲۵۰ دانش آموز (۱۲۹ نفر دختر و ۱۲۱ نفر پسر) با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه های روش های یادگیری کلب ، یادگیری خودگردان ویلیامسون و اضطراب امتحان فریدمن مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان نشان داد که از بین روش های یادگیری مشاهده تاملی در درجه اول، تجربه عینی در درجه دوم، آزمایشگری فعال در درجه سوم و مفهوم سازی انتزاعی در درجه چهارم قادر به پیش بینی اضطراب امتحان بودند. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون تک متغیره نشان داد که یادگیری خودگردان قادر به پیش بینی اضطراب امتحان بود.