بررسی رابطه بین ناگویی هیجانی والدین و مشکلات رفتاری و هیجانی فرزندان با تاکید بر نقش تعدیل کننده جو روانی خانواده

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ناگویی هیجانی والدین و مشکلات رفتاری و هیجانی فرزندان با تاکید بر نقش تعدیل کننده جو روانی خانواده انجام گرفت .مواد و روش: روش مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر مقطع اول و دوم متوسطه مدیریت آموزش و پرورش ناحیه ۱ سنندج در سال تحصیلی ۹۵- ۹۴ همراه والدینشان، تشکیل داده است . با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تعداد ۳۳۰ نفر انتخاب و ابزارهای جو عاطفی خانواده (AFC)، آلکسی تیمیای تورنتو (TAS)، و فرم درجه بندی کانرز والدین ( (CPRS-R روی آنها اجرا گردید. با استفاده از مدل معادلات ساختاری اثرهای ناگویی هیجانی والدین بر مشکلات هیجانی و رفتاری فرزندان از طریق متغیر میانجی جو عاطفی خانواده بررسی شد.یافته ها: یافته ها نشان دادند که به طور کلی مدل فرضی با داده ها برازش دارد. تاثیر ناگویی هیجانی والدین بر جو عاطفی خانواده، مشکلات رفتاری فرزندان، ناگویی هیجانی فرزندان معنی دار بود. نتایج همچنین نشان داد که تاثیر جو عاطفی خانواده بر مشکلات رفتاری و ناگویی هیجانی فرزندان معنی دار است . اثر مستقیم و غیر مستقیم ناگویی هیجانی والدین بر مشکلات رفتاری و ناگویی هیجانی فرزندان تایید شد.نتیجه گیری: از یافته های این پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد که سلامت هیجانی والدین و جو عاطفی خانواده، نقش بسیار موثر و غیر قابل انکاری بر سلامت رفتاری و هیجانی فرزندان دارد. والدین می توانند باآگاهی از خصوصیات هیجانی خود و با بکارگیری شیوه های تربیتی صحیح و فراهم آوردن محیطی مطلوب خانوادگی ، سلامت هیجانی و رفتاری فرزندان خود را تضمین کرده و از بروز اختلالات در فرزندان خود پیشگیری به عمل آورند.