شورورزی رویکردی ضروری برای ادامه حیات و کشاورزی در خوزستان

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 46

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCICA03_008

تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1402

چکیده مقاله:

استفاده غیر اصولی و توسعه بی برنامه کشاورزی و صنعت و عدم استفاده مناسب از منابع اب سبب شده است که روز به روز منابع آبی کاهش یافته و کیفیت آنها نیز رو به کاهش نهد. براین اساس با کاهش کیفی اب و همچنین استفاده از اراضی بدون توجه به تناسب آنها، سبب شوری روزافزون اراضی شده و براین اساس با افزایش شوری خاک، امکان کشت و کار بدون مدیریت شوری میسر نیست. احداث سد گتوند در بالادست رودخانه کارون این روند افزایش شوری آب وخاک را در خوزستان ویژه در پایین دست با مشکلات جدی تری مواجه نموده است. براین اساس اراضی بویژه در بازه پایین دست در اثر کشاورزی و آبیاری سنتی از شوری به مراتب بیشتری نسبت به قبل برخوردار شده اند. توسعه شوری اب ودر نتیجه خاک سبب صدمات جدی به نخیلات استان در بخش های جنوبی استان از جمله دارخوین و شادگان شده است. کاهش دبی اب رودخانه کارون منجر به بالا آمدن آب خلیج فارس به بازه بالاتر از دارخوین شده و در اثر آن شوری اب رودخانه به بیش از ۲۰ دسی زیمنس بر متر بالغ می گردد. به این ترتیب استفاده از اب رودخانه برای هیچ کشتی میسر نیست و برای این منظور در محل ورود به کانال مارد هر ساله سد لاستیکی احداث می گردد تا مانع از بالاتر امدن شوری اب خلیج فارس به رودخانه گردد. در خصوص شور شدن اراضی نیز سالیانه به میزان معینی به شوری اراضی کشاورزی و غیر کشاورزی افزوده می گردد. مطالعات نشان داده است که در اثر افزایش شوری متاثر فعالیت انسان و همچنین آبیاری در برخی از اراضی جنوبی شهر اهواز شوری طی ده سال اخیر به بیش از دو برابر افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سیروس جعفری

دانشیار گروه علوم خاکی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان