بررسی رابطه پنج عامل شخصیتی و تعارضات زناشویی در بین زوجین شهر قم

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه عوامل شخصیتی و تعارضات زناشویی در بین زوجین شهر قم با روش پیمایشی انجام شده است. در این پژوهش با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه تعداد ۳۸۴ نفر از بین زوجین سازگار، ناسازگار و در حال طلاق، با بهره­مندی از روش نمونه­گیری خوشه­ای- تصادفی و استفاده از تکنیک گلوله­برفی جهت بررسی انتخاب شده­اند. در این فرایند هر یک از آزمودنی­ها دو پرسشنامه شخصیت­شناسی کوتاه (NEO) و تعارضات زناشویی (پ ت ز – ت) را تکمیل نموده و داده­ها با نرم­افزارهای DE (ورود اطلاعات) و Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سپس برای بخش استنباطی از آزمون­های تحلیل واریانس یک طرفه (آنووا) و رگرسیون ترتیبی ساده استفاده شد. یافته­ها نشان می­دهد که عوامل شخصیتی در سه گروه سازگار، ناسازگار و در حال طلاق با یکدیگر متفاوت است و در گروه در حال طلاق و سپس گروه ناسازگار و در آخر گروه سازگار نیز تعارضات از بیشتر به کمتر می­باشد. در خصوص عوامل شخصیتی نیز نتایج بیانگر آن است که میزان آزرده­خویی، گشودگی و موافق بودن در زوجین سازگار، ناسازگار و در حال طلاق با هم تفاوت دارد؛ ولی میزان برون­گرایی و با وجدان بودن در سه دسته مذکور با یکدیگر فرقی نمی­کند و همچنین بین ابعاد تعارضات زناشویی با عوامل روان آزرده­­خویی، برون­گرایی، گشودگی، موافق بودن و با وجدان بودن، در برخی از ابعاد رابطه همبستگی و معنادار آماری وجود داشته و در برخی از ابعاد این رابطه وجود ندارد.