تاثیر کودهای بیولوژیک بر میزان جذب عناصر میکرو و ماکرو در اندام هوایی خیار

باکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) رایزو باکترهایی هستند که در قسمت فضای اطراف ریشه وجود دارند واز طریق مکانیسمهای مختلف (مستقیم و غیر مستقیم) موجب افزایش رشد گیاه و عملکرد محصولات زراعی می شوند (بیوپروتکتاتها، کودهای زیستی، تحریک کننده های رشد). تامین عناصر غذایی به صورت متناسب با تغذیه طبیعی گیاهان، کمک به تنوع زیستی، تشدید فعالیتهای حیات، بهبود کیفیت و حفظ بهداشت محیط زیست و در مجموع حفظ و حمایت از سرمایه های ملی (خاک، آب، منابع انرزی غیر قابل تجدید) از اهداف تحقیق میباشد. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تاثیر کاربرد کودهای بیولوژیک تهیه شده از باکتری های افزاینده رشد (PGPR) و کودهای شیمیایی در تیمار های جداگانه بر میزان عناصر ماکرو و میکرو در اندام هوایی خیار با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه انجام گرفت. نتایج حاصل نشان دهنده این است که کاربرد کودهای بیولوژیک باعث افزایش وزن تر و خشک بوته ها، میزان کلروفیل در برگ و میزان عناصر در اندام هوایی خیار شده است. به طوریکه در مورد روی بیشترین جذب در تیمار کود شیمیایی 75 % و کود زیستی تلقیح شده با باکتری Bacillus Lentus، برای آهن در تیمار شاهد و بالاترین میزان فسفر و نیتروژن، در تیمار با کود شیمیایی 75 % و کود زیستی تلقیح شده با باکتری Pseudemonas Putida مشاهده شد.