نقش میانجی ویژگی های شخصیتی در رابطه ی بین روابط_موضوعی و رابطه ی معلم_دانش آموز

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی ویژگی های شخصیتی در رابطه بین روابط موضوعی و ارتباط معلم _ دانش آموز بود.جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه دوم شهرستان خنج بود که از میان آنها ۲۸۵ نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند.ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ارتباط معلم دانش آموزموری و زواک (۲۰۱۱) ،پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی نئو(۱۹۸۵) ،پرسشنامه روابط موضوعی بل(۱۹۹۵) بود.نتایج بدست آمده از این پژوهش بوسیله کمترین و بیشترین نمره، میانگین، انحراف معیار، کجی و کشیدگی در سطح توصیفی و از آزمون همبستگی پیرسون،رگرسیون خطی و تحلیل مسیر در بخش آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که دو مولفه ارتباط و اعتماد متغیر رابطه معلم – دانش آموز رابطه منفی و معناداری با هر چهار مولفه روابط موضوعی (خودمحوری،بیگانگی،دلبستگی ناایمن،بی کفایتی اجتماعی) دارند و مولفه بیگانگی رابطه مثبت معناداری با هر چهار مولفه روابط موضوعی دارد. ویژگی شخصیتی روان رنجوری رابطه مثبت و معناداری با هر چهار مولفه روابط موضوعی دارد ولی چهار ویژگی دیگر شخصیتی رابطه منفی و معناداری با مولفه های روابط موضوعی دارند.دو مولفه ارتباط و اعتماد متغیر رابطه معلم – دانش آموز رابطه منفی و معناداری با روان رنجوری و رابطه مثبت و معناداری با چهار ویژگی شخصیتی دیگر دارند . برعکس مولفه بیگانگی با روان رنجوری رابطه مثبت و معنادار و با چهار مولفه دیگر رابطه منفی و معناداری دارد.