زبان ارزیابی در نقد آثار هنری

در مقاله حاضر قصد بر آن است تا نقد آثار هنری برای تعیین هویت الگوهای دستوری و واژگانی استفاده شده در ارجاع مقایسه­ ای و همچنین شیوه استفاده از زبان ارزیابی و انواع ساخت­های زبانی (واژه­، صفت، بند و سازه­ های دستوری) به کار گرفته شده، بررسی شود. تعیین این الگوها که نقش کلامی ارزیابی و مقایسه در فرآیند درک دارند به خواننده این امکان را می­دهد تا مفهوم ارزیابی در متن را شناسایی کند و چهارچوبی از مقایسه و ارزیابی از متن را در ذهن خود شکل دهد. روش تحقیق این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی است و داده­ های مربوط مشتمل بر ۶۰ نقد آثار هنری است که از ۲۵  مجله هنری از جمله تندیس، فیلم، فیلم­نگار گردآوری شده است. پس از مطالعه و بررسی جملات استفاده شده برای ارزیابی آثار هنری که مشتمل بر ۶۰۳ جمله است، کلیه واژه­ ها و الگوهای دستوری عبارت­های مقایسه­ ای استخراج و فهرست­بندی شده است. در این پژوهش مشخص گردید که نمونه ­های صفت برتر و برترین و شباهت در ساختارهای ارزیابی از آمار بالاتری برخوردار و در نقد آثار هنری از این موارد برای ارزیابی آثار هنری بیشتر استفاده شده است.