بررسی نقش میانجی سایش اجتماعی در رابطه بین رهبری زهرآگین و بی تفاوتی سازمانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی سایش اجتماعی در رابطه بین رهبری زهرآگین و بی تفاوتی سازمانی بوده است. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش کارکنان سازمان امورمالیاتی استان آذربایجان شرقی با تعداد ۸۱۲ نفر بوده است، از این جامعه تعداد نمونه مورد نظر از طریق جدول مورگان تعداد۲۹۱ نفر به دست آمده است. که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده است. ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد؛ رهبری زهرآگین آشمیت(۲۰۰۸)، سایش اجتماعی دافی(۲۰۰۲) و پرسشنامه بی تفاوتی سازمانی دانایی فرد و همکاران(۱۳۸۹) بوده است. جهت تعیین روایی از روایی صوری و شاخص سی وی آر و جهت تعیین پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است. مقدار آلفا برای متغیرهای رهبری زهرآگین، بی تفاوتی سازمانی و سایش اجتماعی به ترتیب مقادیر ۸۹۴/۰، ۸۲۱/۰ و ۸۵۸/۰ بدست آمده است. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از طریق تحلیل مسیر و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل انجام شده است. نتایج پژوهش نشان داده است که رهبری زهرآگین بر سایش اجتماعی با شدت اثر ۳۶۱/۰ و بر بی تفاوتی سازمانی با شدت اثر ۲۷۶/۰تاثیر دارد، همچنین سایش اجتماعی در رابطه بین رهبری زهرآگین و بی تفاوتی سازمانی با شدت اثر ۱۷۳/۰ نقش میانجی داشته و سایش اجتماعی نیز با شدت اثر ۴۷۹/ . بر بی تفاوتی سازمانی تاثیر دارد. بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاد می شود برنامه ریزان سازمانی جهت کاهش سایش اجتماعی و بی تفاوتی کارکنان به اقدامات پیشگیرانه از رهبری زهرآگین در سطح سازمان کمک نماید.