مطالعه شاخص های رشد پوشش گیاهی در کشت خالص و مخلوط نخود و جو در شرایط رقابت علف های هرز

چکیده به منظور بررسی اثر کشت مخلوط نخود و جو بر برخی شاخص های رشد  پوشش گیاهی، آزمایشی در سال زراعی ۱۳۸۹ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا انجام گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار اجرا شد. کنترل علف­هرز به عنوان عامل اصلی در دو سطح عدم وجین علف­هرز و وجین علف­هرز و الگوهای مختلف کاشت در ۹ سطح کشت خالص نخود (PT۱)، کشت خالص جو (PT۲)، کشت مخلوط افزایشی ۱۰۰% نخود+ ۱۰۰% جو (PT۳)، کشت مخلوط افزایشی ۱۰۰% نخود+ ۷۵% جو (PT۴)، کشت مخلوط افزایشی ۱۰۰% نخود+ ۵۰% جو (PT۵)، کشت مخلوط افزایشی ۱۰۰% نخود+ ۲۵% جو (PT۶)، کشت مخلوط جایگزینی ۲۵% نخود + ۷۵% جو (PT۷)، کشت مخلوط جایگزینی ۵۰% نخود + ۵۰% جو (PT۸)، کشت مخلوط جایگزینی ۷۵% نخود + ۲۵% جو (PT۹) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که صفات مورد بررسی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند. عدم وجین علف­های هرز باعث کاهش شاخص­های رشد پوشش گیاهی شد. به طوریکه، این کاهش در شاخص سطح برگ، ماده خشک کل و سرعت رشد محصول به ترتیب ۱۱، ۱۵ و ۱۷ درصد بود. در میان الگوهای کشت نیز کمترین میزان شاخص سطح برگ (۷۷/۱)، ماده خشک کل (۹۰/۶۰۶ گرم در متر مربع) و سرعت رشد محصول (۸۴/۱۸ گرم بر متر مربع در روز) متعلق به تیمار تک کشتی نخود بود. با انجام کشت مخلوط بر میزان این ویژگی ها افزوده شد و در تیمار PT۳ به حداکثر مقدار خود رسید. مقدار شاخص سطح برگ، ماده خشک کل و سرعت رشد محصول در این تیمار به ترتیب برابر ۶۹/۴، ۴۰/۱۱۱۰ گرم بر متر مربع و ۴۷/۳۴ گرم بر متر مربع در روز بود. بطور کلی و بر اساس نتایج، کشت مخلوط نخود و جو باعث بهبود شاخص­های رشد پوشش گیاهی نسبت به تک کشتی شد.