اثر تیمارهای آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد سه توده بومی رازیانه
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 62
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-22-5_008
تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1402
چکیده مقاله:
افزایش مصرف گیاهان دارویی و محدودیت منابع آبی برای تولید بسیاری از این گیاهان، ضرورت شناسایی ژنوتیپهای سازگار به شرایط تنش را آشکار می سازد. بنابراین، دوآزمایش مزرعه ای طی سالهای ۹۰- ۱۳۸۸ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد تا واکنش تودههای بومی رازیانه به تیمار های آبیاری مورد ارزیابی قرار گیرد. آزمایش در قالب طرح کرتهای خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد که در آن تیمارهای آبیاری (آبیاری بعد از ۶۰، ۹۰، ۱۲۰ و ۱۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) در کرتهای اصلی و تودههای بومی رازیانه (همدان، ازمیر و گازی آنتپ) در کرتهای فرعی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای آبیاری بر تمام صفات مورد مطالعه اثر معنی داری داشته است. افزایش فواصل آبیاری از ۶۰ به ۱۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر سبب کاهش ارتفاع بوته، تعداد چتر در بوته، تعداد دانه در چتر، تعداد دانه در چترک، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی گردید. اما تعداد چترک در هر چتر افزایش نشان داد. عملکرد دانه در توده ازمیر نسبت به دو توده گازی آنتپ و همدان بالاتر بود. به نظر میرسد با توجه به محدودیت منابع آبی در منطقه، آبیاری پس از ۹۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و توده ازمیر برای تولید دانه مناسب باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماعیل رضائی چیانه
دانشگاه تبریز
سعید زهتاب سلماسی
دانشگاه تبریز
کاظم قاسمی گلعذانی
دانشگاه تبریز
عباس دل آذر
دانشگاه علوم پزشکی تبریز