Prioritization of the injury risk to the Emergency Medical Services (EMS) technicians

زمینه و هدف: اورژانس پیش بیمارستانی یکی از مهم ترین و حیاتی ترین بخش های سیستم سلامت می باشد و کارکنان آن اولین افرادی هستند که در شرایط اضطراری از جمله سوانح جاده ای و بلایای طبیعی بر بالین بیمار حاضر می شوند و علی رغم ایفای نقش اساسی در لحظات حساس، آسیب ها و استرس شغلی بالایی را تجربه می کنند. این مطالعه با هدف شناسایی و اولویت بندی آسیب های شغلی نیروهای اورژانس پیش بیمارستانی در مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی استان سمنان انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع ترکیبی در دو فاز کیفی و کمی در سال ۱۳۹۶ انجام شد. جامعه پژوهش را ۲۰ نفر از صاحب نظران و کارشناسان خبره در مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی استان سمنان تشکیل دادند. روش نمونه گیری بصورت هدفمند بود. برای جمع آوری داده های کیفی و مشخص کردن متغیرهای مطالعه، از روش مرور متون و تکنیک دلفی و در فاز کمی از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از  SPSS۲۱.۰ و نرم افزار ۱۱ Expert Choice استفاده گردید. یافته ها: بر اساس مرور متون و تکنیک دلفی، آسیب های شغلی نیروهای اورژانس پیش بیمارستانی در ۴ گروه جسمی، روحی، خانوادگی و شغلی تقسیم بندی شدند. براساس فرآیند تحلیل سلسله مراتبی عوامل روحی، جسمی، خانوادگی و شغلی با وزن های ۵۴۰/۰، ۱۷۶/۰، ۱۷۲/۰ و ۱۱۲/۰ به ترتیب اولویت های اول تا چهارم را کسب نمودند. نتیجه گیری: با توجه به اجتناب ناپذیر بودن عوامل استرس زا در کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی، کاهش عوامل ایجاد کننده آسیب های روحی از قبیل کم کردن ساعات کاری، تعدیل شیفت های شب و عصر و برگزاری برنامه های رفاهی بصورت تیمی و همچنین بکارگیری اقدامات احتیاطی در جهت کاهش آسیب های جسمی، ساماندهی مجدد ساختار استخدامی و تصویب قوانین حمایتی مناسب می تواند از بروز آسیب ها بکاهد.