بررسی قابلیت اطمینان در شبکه توزیع توان بر اساس روش پیکربندی ذخیره انرژی

تکنیک های ارتباطی و کنترلی در شبکه هوشمند گنجانده می شوند تا برق رسانی مطمئن تر و بهینه تر به مشتریان صورت بگیرد. زیرساخت چنین سیستم قدرتی به مشتریان این امکان را می دهد تا نسبت به تولید و ذخیره سازی برق اقدام بکنند. در صورت قطعی یا خاموشی شبکه ، از این ذخیره استفاده می شود. لذا قطعی برق از سمت شبکه ،لزوما منجر به قطع برق نمی شود. ارائه خدمات قابل اطمینان، اقتصادی و با کیفیت توان الکتریکی ، با در نظر گرفتن مقدار بار مورد نیاز، از جمله وظایف اصلی سیستم های توزیع می با شد. این مطالعه ، شاخص های قابلیت اطمینان بخ شی از شبکه توزیع انتخابی به عنوان مدل را ارزیابی کرده و با ات صال واحدهای ذخیره انرژی به باسها، مناسب ترین فیدر را انتخاب می کند. علاوه بر این ، دادههای شرکت توزیع برق (PEDC) که برای ارزیابی قابلیت اطمینان بر اساس ارزیابی قابلیت اطمینان ۵ سال گذشته سیستم قدرت (RAPS) استفاده می شود، با استفاده از شاخص های قابلیت اطمینان استاندارد IEEE ۱۳۶۶ انتخاب شد. همچنین ، سیستم های ذخیره انرژی (ESS) با در نظر گرفتن چهار پیکربندی مختلف شبکه (A-B-C-D) برای افزایش RAPS و دستیابی به نتایج واقعی تر، به عنوان یک نوآوری در این فرآیند کاربردی مورد ارزیابی قرار گرفتند. با استفاده از DigSILENT، پیکربندیهای مبتنی بر ESS طراحی شده و مقایسه ها انجام می گیرند. یافته ها حاکی از آن است که پیکربندی B بهترین نتیجه برای افزایش قابلیت اطمینان سیستم است و فیدر ۸۰E۶ بهینه است . همچنین ، تغییرات قابلیت اطمینان حاصل از پیکربندی شبکه ، اهمیت برنامه ریزی پیکربندی بهینه برای بهبود کیفیت انرژی بی وقفه و پایدار سیستم بر پایه فناوری ذخیرهسازی را نشان داده اند.