مرور نقادانه آثار کووید-۱۹ بر نظامهای شهری

در روند توسعه تاریخی معماری شهری جهانی ، هر اپیدمی بزرگ بیماری عفونی ، تجدید و تکرار ایدهها، روشها و استانداردهای جدید در معماری و شهرسازی را ارتقا داده است . راه های زیادی وجود دارد که برنامه ریزی شهری و طراحی شهری می تواند گسترش خطرات بهداشت عمومی را کاهش داده یا تشدید کند. همچنین شهرها همواره در خط مقدم همه گیری بوده اند و پاسخ های چند بعدی ارائه کردهاند تا به ساکنان خود اجازه دهند بهتر واکنش نشان دهند و با شیوع بیماری سازگار شوند. به همین جهت ، مطالعه ی تاثیراتی که این بیماری همه گیر بر حوزههای اجتماعی ، اقتصادی، زیست محیطی ، دسترسی و حمل و نقل و کالبدی گذاشته است ، همچنین مطالعه و بررسی شاخص های تاثیرگذار در انتشار ویروس پاندمی را توصیف می کند در این دوران اهمیت فراوانی دارد. این ملاحظات، تغییرات کالبدی و رفتاری را به همراه دارد. در این پژوهش ، سعی بر آن است که با بررسی متون تخصصی در مورد تعاریف ، ابعاد، حوزههای کاربردی، ویژگی ها و چالش ها و فرصت های برآمده از کووید-۱۹ در ادامه ، به شناسایی عوامل تاثیرگذار و ارائه سیاست ها و اقدامات برای مقابله و توسعه شهرهای مقاومتر در برابر همه گیریها به طراحان و برنامه ریزان شهری، پرداخته می شود.در این راستا مروری نقادانه بر پژوهش های پیشین انجام شد. طبق بررسی های صورت گرفته از مهم ترین تاثیرات پاندمی کووید-۱۹ بر حوزهی اجتماعی افزایش شکاف نابرابری و بی عدالتی اجتماعی می باشد، از مهم ترین تاثیرات پاندمی کووید-۱۹ بر حوزه ی اقتصادی در کشورهای آسیب دیده، ضربه به زنجیره ای تامین در سراسر جهان و یخبندان عمیق اقتصادی می باشد، همچنین در حوزه ی زیست محیطی شاخص هایی نظیر دما و رطوبت در پژوهش های مختلف تاثیرات متفاوتی داشته اند اما آلودگی هوا با انتشار پاندمی همبستگی مثبت دارد. در مورد سایر پارامترهای محیطی مانند سرعت باد، شواهد موجود محدود و غیرقطعی است . از تاثیرات پاندمی کووید-۱۹ بر حوزهی کالبدی به طورکلی ، درحالی که ارتباط بین شیوع بیماریهای همه گیر و ویژگی های طراحی شهریبحثهای زیادی را در رسانه ها و عموم ایجادکرده است، ادبیات موجود به طور مفصل مشخص نمیکند که چگونه معیارهای طراحیمختلف مانند اتصال، اندازه ی بلوک، ترکیب کاربری زمین، چند کانونی بودن و غیره بر میزان آلودگی و مرگ ومیر به دلیل ویروسو ظرفیت شهرها برای واکنش به این پاندمی تاثیر میگذارند. با اینحال، شاخصهای تراکم، میزان جمعیت، ارتباط بین المللی،جابجایی جمعیت و زیرساختهای حمل ونقل و فرم شهری بر انتشار ویروس تاثیرگذار است