بررسی حقوق معلولان در طراحی فضاهای شهری

برنامه ریزی ها و امور اجرایی مدیریت شهری ازجمله برنامه ریزی و مناسب سازی فضاهای شهری برای معلولان به سهولت و مطلوب محقق نمی شود، در واقع حقوق شهروندی معلولین در قوانین از دید معماری دارای کمبودها و نارسایی های فراوانی باشد و نیاز به بازنگری و رسیدگی بیشتری دارد، برنامه ریزی ها و امور اجرایی در شهرهای ایران ازجمله برنامه ریزی و مناسب سازی فضاهای شهری برای معلولان چندان موردتوجه قرار نگرفته است و طراحی مبتنی بر روانشناسی محیطی و همچنین با تغییر دیدگاه های حاکم بر مدیریت شهری و اصلاح نگرش نسبت به معلولین ، میتوان حقوق شهروندی معلولین را در قوانین شهری بهبود بخشید. به همین خاطر، پژوهش حاضر به بررسی و نقد حقوق شهری معلولین در قوانین از دید معماری پرداخته است و راهکارهای مناسب از دید معماری برای مناسب سازی فضاها برای معلولین ارائه شده است . منابع اطلاعاتی پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای و میدانی بوده و سپس بر اساس روش توصیفی - تحلیلی به بررسی و ارزیابی مدارک و اسناد پرداخته شده است . نتایج حاکی از آن است که عدم به کارگیری ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای افراد معلول جسمی حرکتی در سطح کشور به شمار می آید عدم وجود متولی برای به کارگیری صحیح ضوابط و مقررات موجود توسط کارفرمایان، خصوصا دولتی است این موضوع زمانی که انجام کار به چند ارگان دولتی مربوط می شود شدت بیشتری می یابد بنابراین ضوابط و آیین نامه های ساخت و ساز در فضاهای عمومی ، نیمه عمومی و خصوصی شهر مورد بازبینی قرار گرفته و با توجه به فن آوری های جدید به روز رسانی گردد.هر مقاله باید دارای یک خلاصه ۷۰ تا ۱۰۰ کلمه ای باشد که در یک پاراگراف تهیه گردیده، دارای حواشی ۴۰ میلیمتری از لبه راست و ۳۵ میلیمتری از لبه چپ باشد. این بخش باید بصورت مستقل بیانگر موضوع، اهداف، روش تحقیق و دستاوردهای مقاله باشد ولی یک مقدمه تلقی نمی گردد .