بررسی رابطه بین طفره روی اجتماعی و اخلاق اسلامی کار با بهره وری کارکنان (مطالعه موردی: کارکنان صندوق قرض الحسنه مهر امام رضا (ع) استان خوزستان)

هدف این مقاله بررسی رابطه بین طفره روی اجتماعی و اخلاق اسلامی کار با بهره وری کارکنان صندوق قرض الحسنه مهر امام رضا (ع) بوده است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از حیث ماهیت توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه کارکنان صندوق قرض الحسنه مهر امام رضا (ع) استان خوزستان بوده که از میان آنان تعداد ۱۴۸ نفر با استفاده از جدول جرسی - مورگان به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. ابزار تحقیق پرسشنامه های طفره روی اجتماعی بولین و نیومن (۲۰۰۶)، اخلاق اسلامی کار یوسف (۲۰۰۰) و پرسشنامه محقق ساخته بهره وری نیروی انسانی بوده است که روایی محتوایی و صوری پرسشنامه به تایید استاد راهنما و تعدادی از کارشناسان خبره صندوق مهر امام رضا (ع) رسیده است و پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ محاسبه و پایایی طفره روی اجتماعی برابر با ۷۸۹/۰، اخلاق اسلامی کار برابر با ۹۰۰/۰ و بهره وری منابع انسانی ۷۲۴/۰ به دست آمد. در تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار Spss ۲۱ و آزمون های آماری کلمروگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته های مهم پژوهش حاکی از آن است که: بین اخلاق اسلامی کار و بهره وری کارکنان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (r=۰.۶۹۶، P<۰.۰۱). بین اخلاق اسلامی کار و طفره روی اجتماعی رابطه منفی و معنادار وجود دارد (r=-۰.۳۳۱، P<۰.۰۱). بین طفره روی اجتماعی و بهره وری کارکنان رابطه منفی وجود دارد اما این رابطه معنادار نیست (r=-۰.۱۴۶، P>۰.۰۵).