بررسی ارزیابی کارکنان دانشگاه های فرهنگیان بر اساس توانمند سازی و رفتار شهروندی سازمانی

این مطالعه به بررسی ارزیابی کارکنان بر اساس توانمندسازی، رفتار شهروندی سازمانی پرداخته است. امروزه با رشد چشمگیر جنبه های مختلف فناوری، از نیروی انسانی به عنوان با ارزش ترین منبع سازمان نام برده می شود. اهمیت پرورش و توسعه منابع انسانی و تاثیر مدیریت صحیح بر آنها باعث بهبود کارایی آنها و نهایتا باعث بهبود عملکرد سازمان و پیدایش راهکارها و رویکردهای مختلفی برای افزایش بازدهی نیروی انسانی شده است. همچنین در قرن حاضر از نیروی انسانی به عنوان اصلی ترین سرمایه سازمان نام می برند اگرچه تصور بر این است که مدیریت بر منابع انسانی راحت تر از مابقی منابع تولید باشد اما بدون اغراق باید گفت جذب، حفظ و صیانت از این سرمایه بزرگ کاری بس مشکل و طاقت فرساست که اندک مدیرانی میتوانند به راحتی از عهده آن بر آیند. سازمان و سازمان یافتگی جزء جدا نشدنی زندگی انسان هاست. یکی از شاخص های روانشناسی مثبت گرا، سرمایه روانشناختی است که به صورت باور فرد به تواناییهایش برای دستیابی به موفقیت، داشتن پشتکار در دنبال کردن اهداف، ایجاد اسنادهای مثبت درباره خود و تحمل کردن مشکلات تعریف می شود. سرمایه روانشناختی با این ویژگیها مشخص می شود: ۱- خودکار آمدی ۲- خوش بینی ۳- امید و ۴- تاب آوری. امیدواری یکی از ویژگی های انسان است که به او کمک می نماید تا نا امیدی ها را پشت سر گذاشته، اهداف خود را تعقیب کرده و احساس غیر قابل تحمل بودن آینده را کاهش دهد. بندورا، خودکارآمدی را دریافت و داوری فرد درباره مهارت ها و توانمندیهای خود برای انجام کارهایی که در موقعیت های ویژه به آنها نیاز است، تعریف می کند. به نظر وی داشتن مهارت و دستاوردهای قبلی افراد، پیش بینی کننده های مناسبی برای عملکرد آینده آنان نیستند؛ بلکه باور انسان درباره توانایی های خود در انجام آنها بر چگونگی عملکرد خویش موثر است. سرمایه روانشناختی اثر مستقیم بر عملکرد شغلی، هیجانات مثبت، رفتار شهروندی سازمانی و بهزیستی روانشناختی دارد.