اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روان و سبک های تبادل اجتماعی کودکان مدارس استثنایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روان و سبک های تبادل اجتماعی کودکان مدارس استثنایی شهرستان آمل انجام پذیرفت. آزمودنی های گروه های کودکان استثنایی از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده گردید. به این صورت که نخست آمار کودکان استثنایی۷ تا ۱۲ ساله (۳۰۰ نفر) از مدیریت اداره کودکان استثنایی سازمان آموزش و پرورش شهرستان آمل گرفته شد و سپس با استفاده از جدول اعداد تصادفی تعداد۹۰ نفر از بین آن ها انتخاب شدند. برای انتخاب نمونه دانش آموزان عادی از روش تصادفی چندمرحله ای استفاده گردید. یعنی از بین مدارس ابتدایی شهر آمل تعداد ۳ مدرسه پسرانه و ۳ مدرسه دخترانه و از هر مدرسه ۵ دانش آموز به طور تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و پرسشنامه سبک تبادل اجتماعی توسط لیپمن و همکاران (۲۰۱۱) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها کوواریانس چندمتغیری به کار گرفته شد. یافته ها حاکی از آن بود که آموزش مهارت های زندگی نشان دهنده مثبت بودن اثر مداخله بر روی روابط جسمانی، روابط اجتماعی، اضطراب و افسردگی کودکان است و بعد از انجام مداخله نمره گروه آزمون بهتر از کنترل بود. همچنین با توجه به نمره پرسشنامه فوق در گروه مداخله و اینکه هرچه نمره این پرسشنامه کمتر باشد از سلامت روان بالاتری برخوردار است که نشان دهنده موثر بودن آموزش مهارت های زندگی بر روی سلامت روان است. با توجه به یافته ها، می توان گفت نتایج تحقیق گویای آن است که آموزش مهارت های زندگی بر میزان سلامت روان و سبک های تبادل اجتماعی کودکان مدارس استثنایی شهرستان آمل موثر است.