نقش کتابداران و خدمات اطلاع رسانی در کاهش اضطراب اطلاع یابی مراجعین کتابخانه ملی ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش کتابداران، و خدمات اطلاع رسانی در کاهش اضطراب اطلاع یابی مراجعین کتابخانه ملی انجام شده است که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه مراجعین به کتابخانه ملی ایران در سال ۱۴۰۱ است. حجم کل جامعه آماری شامل ۱۲۲۶۰ نفر متشکل از ۸۱۰۰ نفر کارشناسی ارشد و ۴۱۶۰ نفر دکتری بود. از این تعداد، ۲۳۶ نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری طبقه ای غیرنسبتی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار سنجش پرسشنامه و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار اس پی اس اس تجزیه و تحلیل گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد میزان اضطراب اطلاع یابی مراجعین در حد متوسط و وضعیت سواد اطلاعاتی دانشجویان، پایین تر از حد مطلوب بوده است. از سوی دیگر، میزان استفاده افراد از خدمات اطلاع رسانی در سطح متوسط قرار داشت. بین میزان سواد اطلاعاتی و میزان اضطراب اطلاع یابی آنان رابطه معناداری وجود داشت و نقش کتابداران در کاهش اضطراب اطلاع یابی افراد در سطح متوسط قرار دارد و شرکت در کارگاه های آموزشی نیز نتوانسته تاثیری در میزان اضطراب اطلاع یابی مراجعین داشته باشد. بین نمره افراد به مهارت های ارتباطی کتابداران و میزان اضطراب اطلاع یابی آنان، رابطه معنادار مثبتی و بین میزان استفاده از خدمات اطلاع رسانی و میان اضطراب اطلاع یابی مراجعین رابطه معنادار مثبتی و بین میانگین نمره های اضطراب اطلاع یابی دانشجویان و متغیر جنسیت و حوزه تحصیلی تفاوت معناداری وجود ندارد، در حالی که این تفاوت در مقطع تحصیلی مشاهده شد. در ادامه، تفاوت معناداری بین میانگین نمره های سواد اطلاعاتی و متغیرهای جنسیت، حوزه تحصیلی و مقطع تحصیلی مشاهده نشد. نتایج این پژوهش با تاکید بر نقش کتابداران، میزان استفاده از خدمات اطلاع رسانی و سواد اطلاعاتی جامعه مورد پژوهش می تواند مورد توجه کتابداران و مسئولان دانشگاهی قرار بگیرد تا جایی که علاوه بر شناخت عوامل تاثیرگذار، گام هایی در جهت رفع آن برداشته شود.