بررسی جایگاه والدین در تربیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

دوران کودکی سرآغاز زندگی و زمان پایه ریزی شخصیت بزرگسالی است.همه مکاتب روان شناسی و علوم وابسته به آن بر نقش مهم و سرنوشت ساز این مرحله در چگونگی پی ریزی مراحل بعدی رشد انسان تاکید کرده و معتقدند کودک در عالی ترین شرایط متولد می شود و برای پرورش شایسته و مطلوب آمادگی دارد.والدین به منظور آگاهی بیشتر از مسائل تربیتی به یادگیری و آموزش هایی نیاز دارند، نقش پدر و مادر در تربیت و پیشرفت تحصیلی فرزندان برکسی پوشیده نیست و نقش آنان مهم و تعیین کننده است.تحصیلات والدین و داشتن اطلاعات به روز آنان موجب می گردد که والدین و داشتن اطلاعات به روز آنان موجب می گردد که والدین محیط مناسبتری برای رشد و شکوفایی استعدادهای بالقوه فرزندان خود فراهم آورند و فرزندان کمتر دچار مشکلات عاطفی و اجتماعی می گردند،ولی در خانواده هایی که اولیاء فاقد حقی سواد خواندن و نوشتن هستند، قادر به برقراری ارتباط صحیح با فرزندان خود نبوده و حتی در امر آموزش و تحصیلات، اکثرا فرزندانشان دارای مشکل هستند،ولی این امر در خانواده های کم سواد تا حدودی فرق می کند؛زیرا آنان گرچه اطلاعات به روز ندارند ولی قادر به خواندن و نوشتن و حساب کردن در حد ابتدایی می باشند و می توانند تا حدودی در امر تحصیل فرزندانشان را کنترل نمایند. هدف اصلی در این پژوهش بررسی بررسی راهکارهای بالابردن سطح علمی الدین ونقش آن درتربیت فرزندان است.