طراحی مدلی جهت بسط مفهومی کوچینگ عملکرد کارکنان در سازمان های دولتی ایران

امروزه بهره برداری حداکثر از سرمایه های انسانی برای سازمان ها به دلایلی از جمله پیشرفت شتابان تکنولوژی های مختلف، رقابت روزافزون، و کاهش هزینه ها امری ضروری است و کوچینگ عملکرد کارکنان، ابزاری موثر در مدیریت عملکرد کارکنان و روشی قوی برای اطمینان از این که کارکنان به خوبی انگیزه دارند و با تمام پتانسیل خود کار می کنند، است. درواقع یکی از روش های موثر در آموزش و بهسازی، کوچینگ است. هدف از مقاله حاضر شناسایی مدلی جهت تبیین مفهوم کوچینگ عملکرد کارکنان در سازمان های دولتی ایران است. روش پژوهش مورداستفاده، کیفی و به طور خاص داده بنیاد است. که در آن عوامل اثرگذار بر تبین مفهوم کوچینگ عملکرد کارکنان در سازمان های دولتی ایران با استفاده از روش مصاحبه باز شناسایی شد. بر این اساس تعداد ۱۰ نفر از خبرگان که در این پژوهش افراد مجرب در حوزه کوچینگ عملکرد هستند به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافته ها با استفاده از مفاهیم استحصال شده مشترک، منجر به شناسایی ۵ عامل تعدیل گر، زمینه ای، راهبردی، پیامدها و درنهایت شرایط علی پیاده سازی نظام کوچینگ عملکرد شد. نتایج حاکی از آن است که سازمان های امروزی بااطلاع بیش تری از عوامل یادشده می توانند نسبت به فشار رقابتی واکنش بهتری داشته و به دنبال آن با تدوین و به کارگیری استراتژی های آموزشی و کسب وکار مثل کوچینگ به نتایج کارآمدتری نائل گردند.