بررسی وضعیت توانمندسازی کارکنان نیروی انتظامی (مطالعه موردی معاونت نیروی انسانی ناجا)

موفقیت هر سازمان بستگی به تخصیص و به کارگیری مناسب منابع انسانی، ابزار،تجهیزات ،پول و مواد خام در برنامه های سازمان دارد و این امر در صورتی امکان پذیر خواهد بود که سازمان ها بتوانند مهارت ها، توانایی ها و خصوصیات فردی و جمعی کارکنان خود را در راستای اهداف سازمان به کار گیرند. در دنیای رقابتی امروز، تنها مزیت رقابتی پایدار هر سازمان کارکنان آن و نقش موثر هر یک از آنها در موفقیت سازمان می باشد که این امر از طریق توانمند سازی و متعهد بار آوردن کارکنان میسر است. این پژوهش برای شناسایی ابعاد مختلف توانمندسازی کارکنان ناجا، ارزیابی وضعیت موجود سازمان و ترسیم وضعیت مطلوب آن طراحی شده است. در این تحقیق توانمندسازی بر اساس پژوهش اسپریتزر (۱۹۹۲) و میشرا (۱۹۹۲) دارای پنج بعد احساس شایستگی، احساس استقلال، احساس موثر بودن، احساس معنی داربودن شغل، احساس اعتماد می باشد. در ادامه اهمیت هر یک از عوامل و همچنین رضایت از وضع موجود از نظر کارکنان سنجیده شده است. علاوه بر آزمون های متداول آماری، از تکنیک "اولویک" برای شناسایی فرصت های بهبود نیز استفاده شده است. روش این تحقیق توصیفی- پیمایشی و ابزار جمع آوری اطلاعات در آن پرسشنامه است. جامعه آماری پژوهش نیرو های ستادی معاونت منابع انسانی ناجا بوده است. بررسی اطلاعات جمع آوری شده نشان می دهد که مهم ترین عوامل با توانمندسازی کارکنان نیروی انتظامی به ترتیب احساس معنی دار بودن شغل و احساس شایستگی می باشند