بررسی محتوای الکترونیکی بر یادگیری درس ریاضی و عملکرد تحصیلی دانشآموزان متوسطه اول ، مطالعه موردی : آموزش وپرورش شهر رامهرمز سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱

فناوری آموزشی و یادگیری الکترونیکی از مفاهیمی است که با رشد و گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات، در حوزه تعلیم و تربیت مطرح شد و توجه زیادی را به خود جلب کرد. در این میان نقش و اهمیت ریاضی به دلیل ضعف بیشتر دانش آموزان در این درس، بیش از سایر دروس احساس می شود. به همین علت تدریس این درس باید از حالت خشک و غیر منعطف و منحصر به سخنرا نی به روش های متنوع، متناسب با آموزش ریاضی و روش های تدری س فعال همراه با فناوری های نوین آموزشی تغییر یابد. پژوهش حاضر با هدف بررسی محتوای الکترونیکی بر یادگیری درس ریاضی وعملکرد تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان های دولتی رامهرمز انجام گرفت روش پژوهش آزمایشی بو د .در این پژوهش ۴۰ نفر از دانش آموزان پایه اول دبیرستا ن های دولتی، با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به روش تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند .برای جمع آوری داد ه ها از آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته و پرسش نامه خود تنظیمی بوفارد، برای پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در دو گروه کنترل و آزمایش استفاده شد . گروه آزمایش ۹ هفته درس ریاضی را با استفاده از چندرسانه ا ی ها و گروه کنترل درس ریاضی را به روش سنتی آموزش دیدند. پس از آموزش، هر دو گروه از نظر میزان خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی آزمون شدند .آزمون پیگیری به فاصله دو ماه پس از آموزش برای هر دو گروه انجام شد .نتایج پژوهش نشان داد که پس از آموزش تفاوت معناداری در خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل ایجاد شد ( .(p ≥ ۰.۰۰۰۱ گروه آزمایشی، دو ماه پس از آموزش نیز برتری خود را حفظ کردند. بنابراین، نتایج این پژوهش در راستای سایر پژوهش های انجام شده، بیانگر نقش مثبت استفاده از چندرسانه ا ی ها در پایداری عملکرد تحصیلی و یادگیری خود تنظیم بود