تعیین رابطه درک از جو روانی حاصل از تعدیل نیرو با عملکرد شغلی کارکنان با در نظر گرفتن نقش میانجی استرس شغلی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه درک از جو روانی حاصل از تعدیل نیرو با عملکرد شغلی کارکنان با در نظر گرفتن نقش میانجی استرس شغلی کارکنان واحد های ستادی شرکت ذوب آهن اصفهان می باشد. این تحقیق از جهت هدف، کاربردی است و از نظر ماهیت، توصیفی و از حیث ارتباط بین متغیرهای پژوهش از نوع همبستگی می باشد و از لحاظ زمان، مقطعی است. جامعه آماری ۱پژوهش حاضر کلیه کارکنان واحدهای ستادی شرکت ذوب آهن اصفهان است به تعداد ۱۷۵۰ نفر در نظر گرفته شدند. نمونه های مورد پژوهش به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد. طبق این فرمول نمونه آماری ۳۱۵ نفر محاسبه، در نهایت بر اساس نرخ بازگشت پرسشنامه های توزیع شده نظرات ۲۶۵ نفر برای شرکت در این پژوهش انتخاب و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون((۱۹۸۵، پرسشنامه استرس شغلی کاهن (۱۹۶۵) و پرسشنامه محقق ساخته جو روانی حاصل از تعدیل نیرو بوده است. روایی محتوایی پرسشنامه ها توسط استاد راهنما و چند نفر از صاحبنظران موضوعی و روایی صوری پرسشنامه توسط چند تن از افراد جامعه آماری مورد تایید قرار گرفت. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش در دو سطح توصیفی و توسط نرم افزار SPSS و AMOS صورت پذیرفت. نتایج این تحقیق نشان داد درک از جو روانی حاصل از تعدیل نیرو با عملکرد شغلی کارکنان رابطه دارد و در این رابطه استرس شغلی نقش میانجی دارد. بین جو روانی حاصل از تعدیل نیرو و عملکرد شغلی کارکنان رابطه معنادار وجود دارد. بین جو روانی حاصل از تعدیل نیرو و استرس شغلی کارکنان رابطه معنادار وجود دارد. بین استرس شغلی و عملکرد شغلی کارکنان رابطه معنادار وجود دارد. بین میانگین جو روانی حاصل از تعدیل نیرو ، استرس شغلی و عملکرد شغلی بر اساس ویژگی های جمعیت شناختی تفاوت معنادار وجود ندارد.