بررسی نقش تعدیلی مالکیت دولتی بر ارتباط بین قدرت مدیرعامل و عملکرد پایداری شرکتی

پیدایش عملکرد پایداری شرکت ها در هزاره سوم و اهمیت بازار سرمایه به این مقوله سبب شده است تا عملکرد پایداری درشرکت ها بیش از قبل مورد توجه قرار بگیرد. این تحقیق ضمن توسعه تحقیقات گذشته به بررسی اثر تعدیلی مالکیت دولتی برارتباط بین قدرت مدیرعامل و عملکرد پایداری شرکتی پرداخته شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه شرکت های پذیرفتهشده در بورس در دوره زمانی ۱۳۹۵ الی ۱۴۰۰ بوده است. نمونه آماری به روش حذف سیستماتیک به تعداد ۱۰۹ شرکتانتخاب شد. نرم افزار آماری مورد استفاده در این پژوهش ای وی یوز نسخه دهم بوده است. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردیو از لحاظ شیوه ی گردآوری داده ها از نوع پس رویدادی بوده است. تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک داده های ترکیبی انجامشده است. نتایج تحقیق با رویکرد داده های اثرات نشان داد، بین قدرت مدیرعامل و عملکرد پایداری شرکتی ارتباط معناداریوجود دارد. نتایج گویای این بود که قدرت مدیرعامل منجر به افزایش افشای عملکرد پایداری می شود، همچنین بین مالکیتدولتی و عملکرد پایداری شرکتی ارتباط معناداری وجود دارد. نتایج این فرضیه بیانگر این بود که حضور مالکان دولتی منجر بهکاهش عملکرد پایداری شرکتی می شود. در فرضیه سوم مشخص گردید، مالکیت دولتی بر رابطه بین مسئولیت های اجتماعیو عملکرد پایداری شرکت ها نقش تعدیلی دارد.