بررسی تاثیر ﺁموزش مهارت های ارتباطی بر واکنش های روانشناختی (استرس، اضطراب و افسردگی) همراهان بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه

بخش های مراقبت های ویژه یکی از محیط های پر استرس و اضطراب برای کارکنان و همراهان بیماران آن ها می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ﺁموزش مهارت های ارتباطی بر واکنش های روانشناختی (استرس، اضطراب و افسردگی) همراهان بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام گردید. این مطالعه مداخله ای بر روی ۲۰۰ همراه بیمار در بخش مراقبت های ویژه انجام شد. افراد گروه مداخله مولفه های مهارت های ارتباطی را آموزش دیدند. در این پژوهش از پرسشنامه مهارت های ارتباطی جرابک ۳۴ سوالی و پرسشنامه ۴۲ سوالی DASS برای استرس، اضطراب و افسردگی، قبل و بعد از مداخله استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس و تی دو تجزیه وتحلیل شدند. میانگین امتیاز استرس گروه مداخله قبل از ﺁموزش ۲۵/۲۴ بود که در پس آزمون به ۴۵/۱۹ کاهش یافت میانگین امتیاز استرس گروه شاهد قبل از مداخله ها ۲۵/۲۴ بود که در پس آزمون به ۶۵/۲۵ افزایش یافت. میانگین امتیاز اضطراب گروه مداخله قبل از ﺁموزش ۸/۱۹ بود که در پس آزمون به ۵/۱۷ کاهش یافت. میانگین امتیاز اضطراب گروه شاهد قبل از مداخله ها ۳۵/۲۰ بود که در پس آزمون به ۵/۲۱ افزایش یافت. میانگین امتیاز افسردگی گروه مداخله قبل از ﺁموزش ۷/۲۰ بود که در پس آزمون به ۵/۱۸ کاهش یافت میانگین امتیاز افسردگی گروه شاهد قبل از مداخله ها ۲/۱۹ بود که در پس آزمون به ۲۰ افزایش یافت. این یافته ها نشان می دهد قبل از مداخله تفاوت معنی داری بین دو گروه ازلحاظ استرس، اضطراب و افسردگی وجود ندارد. درحالی که این تفاوت پس از مداخله معنی دار است ) ۱/۰> p (. این مطالعه نشان داد که همراهان بیماران استرس، اضطراب و افسردگی زیادی را تجربه می کنند و ﺁموزش مهارت های ارتباطی می تواند در سازگاری با استرس، اضطراب و افسردگی تاثیر بسزایی داشته باشد.