ارزیابی مقایسه ای میان خواص بلورشدگی، حرارتی و مورفولوژیکی الیاف خمیر سودا آنتراکینون پوست و ساقه کنف

در این پژوهش خواص الیاف پوست و ساقه کنف با هدف ارزیابی پتانسیل آن ها در تقویت خواص مکانیکی چندسازه های پلیمری و امکان استخراج سلولز از این الیاف در دست یابی به کاربردهای موردنظر مانند تولید ریزساختارهای سلولزی مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا خمیر سودا- آنتراکینون پوست و ساقه کنف تهیه شد. برای دست یابی به الیافی با نسبت سلولز بیش تر و درصد لیگنین کم تر از یک روش رنگ بری سه مرحله ای (DEPD) استفاده شد. ساختار مورفولوژیکی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی (ESEM) مشاهده گردید که قطر الیاف، تحت تاثیر تیمار شیمیایی به شدت کاهش یافت. مطالعه ترکیب شیمیایی الیاف نشان دهنده افزایش قابل ملاحظه میزان سلولز در الیاف تیمار (شیمیایی) شده در مقایسه با میزان سلولز در الیاف تیمار نشده بود. نتایج آنالیز الیاف با استفاده از اشعه مادون قرمز (FTIR) بیانگر کاهش شدید مقدار لیگنین و همی سلولز موجود در الیاف پوست و ساقه کنف درطی فرآیند خمیرسازی و رنگ بری بوده، به طوری که در پایان مرحله رنگ بری، تقریبا کل لیگنین موجود از الیاف خارج شد. نتایج به دست آمده از آنالیز حرارتی الیاف نشان داد که الیاف تیمار شده نسبت به الیاف تیمار نشده از مقاومت بیش تری در مقابل افزایش دما برخوردارند. از مقایسه نتایج استنباط می گردد که الیاف به دست آمده از پوست کنف در هر دو حالت تیمار شده و تیمار نشده، در مقایسه با الیاف به دست آمده از ساقه کنف از پایداری بهتری برخوردارند. در نهایت آنالیز الیاف با استفاده از اشعه ایکس نشان داد که تیمار شیمیایی منجر به افزایش درصد بلورشدگی الیاف گردید. لازم به ذکر است که الیاف رنگ بری شده پوست کنف دارای بیش ترین درصد بلورشدگی در مقایسه با الیاف ساقه و دیگر مواد بررسی شده بودند. نتایج این پژوهش بیانگر قابلیت این گیاه در تولید الیافی مناسب در تقویت چندسازه پلیمری و با قابلیت اعمال فرایندهای مناسب در تولید ریزساختارهای سلولزی می باشد. همچنین، در تمام آزمون ها پوست کنف نتایج بهتری را در مقایسه با ساقه آن از خود نشان داده است.