مقایسه تاثیر اطلاع درمانی غیر حضوری بر میزان هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و بیماران پره دیابتی

مقدمه: دسترسی به اطلاعات معتبر در حوزه سلامت امری ضروری می باشد. اطلاع درمانی روشی است که دسترسی افراد را به اطلاعات پزشکی موثق و مرتبط با بیماری خود امکان پذیر می سازد. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر اطلاع درمانی غیر حضوری بر میزان هموگلوبین گلیکوزیله (HbA۱c) بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و پره دیابتی بود. روش بررسی: نوع مطالعه، کاربردی و روش پژوهش نیمه تجربی بود که بر روی ۳۱ نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و ۳۵ نفر از بیماران پره دیابتی مراجعه کننده به مرکز غدد و متابولیسم اصفهان در زمستان ۱۳۹۳ اجرا شد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. آزمایش سنجش مقدار HbA۱c در بدو ورود و پس از مداخله دوره اطلاع درمانی انجام گرفت. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره  HbA۱Cقبل و بعد از اطلاع درمانی در گروه های دیابت نوع دو و پره دیابتی تفاوت معنی داری نداشت. میانگین تغییر  HbA۱Cدر دو گروه بعد از اجرای مداخله اختلاف معنی داری را نشان نداد. نتیجه گیری: اطلاع درمانی غیر حضوری تاثیر شایانی بر میزان  HbA۱Cبیماران در هر دو گروه نداشت. بهتر است به جای شیوه پستی و پیام کوتاه در امر اطلاع درمانی این بیماران، از شیوه های جدیدتری همچون نرم افزارهای سلامت و شبکه های اجتماعی موبایل بهره برد. به نظر می رسد، لازم است تا درک و شناخت جدی تری در بیماران پره دیابتی نسبت به بیماری دیابت و عوارض آن ایجاد شود تا پیروی از دستورالعمل های پزشکی را جدی تر پیروی بگیرند.