تصویر انقلاب اسلامی ایران از دیدگاه مطبوعات آمریکا بررسی نامه های خوانندگان به سردبیران مجله های تایم و نیوزویک/ نوشته : دکتر ستاره غفاری

هر نوع بحران، فرصتی استثنایی برای محققین است تا فعل و انفعالات موجود رابیشتر زیر ذره بین ببرند. در شرایط بحرانی، رسانه های همگانی، به دلیل اینکه خود منعکس کننده تغییرات جدید هستند، مورد توجه خاص محققین علوم اجتماعی قرار می گیرند، هم از لحاظ تحلیل محتوا، هم از لحاظ دیگر اثرات بحران بر آنها، در واقع، علمی که امروزه به نام علوم ارتباطات می شناسیم، زاییده بحران سال های دهه ۱۹۳۰ در غرب و پرورده جنگ جهانی دوم است. سو تبلیغات حکومت هیتلر در آلمان، محقق معروف روسی تبار، سرژچاکوتین را بر آن داست تا فرایند تبلیغات سیاسی (پروپاگاندا) را مورد مطالعه قرار دهد. محصول کار او کتاب مرجعی است به نام تجاوز به توده ها از طریق تبلیغات سیاسی که در سال ۱۹۳۹ منتشر شد. در همین دهه، گروه متفکران معروف به مکتب فرانکفورت، جریان فکری نوینی در مورد ” جامعه“ و ” فرهنگ“  به وجود آوردند، مبنی بر اینکه این هر دو تحت نفوذ شدید رسانه ها قرار دارند و ” فرهنگ توده“ و افکار عمومی را عمیقا متاثر می کند. تئودور و آدورنو هربرت مارکوزه و ماکس هورکهایمر موسسین این مکتب اند که در همه ادوار محققین به نامی را به خود جلب کرده اند