بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی، سبک های حل مسئله با شیوه های فرزند پروری در دانش آموزان دختروپسر مقطع دوازدهم متوسطه شهر دلفان

هدف پژوهش حاضرتعیین رابطه میان ویژگی های شخصیتی، سبک های حل مساله با شیوه های فرزندپروری بود. نمونه موردمطالعه شامل ۱۷۰ نفر (۸۵ پسر و ۸۵ دختر) از بین دانش آموزان مقطع دوازدهم دبیرستان مدارس شهر دلفان بودندکه به روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های شخصیتی نئو، سبک های حل مسالهکسیدی ولانگ وشیوه های فرزندپروری بامریند استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده هاعلاوه بر شاخص های آمارتوصیفی (میانگین وانحراف معیار) از روشهای آماراستباطی (ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t ورگرسیون چندگانه) نیزاستفاده شد.نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که از میان ویژگیهای شخصیتی، روان رنجوری با شیوه فرزند پروری مستبد ، برونگرایی با شیوه ی فرزندپروری مقتدر ، انعطاف پذیری با شیوه ی فرزندپروری مقتدر ، باوجدان بودن با شیوه ی فرزندپروری مقتدر رابطهمثبت ومعنادار داردو توافق پذیری با هیچ یک از انواع شیوه های فرزندپروری ارتباط معنادار ندارد. از میان سبک های حل مساله،درماندگی و مهارگری با هیچ یک از شیوه های فرزند پروری رابطه معنادار ندارند و سبک خلاقانه و اعتماد وگرایش با شیوه هاییفرزندپروری مقتدر رابطه مثبت و معنادار دارد و سبک اجتناب با شیوه ی فرزندپروری مستبد رابطه مثبت ومعنادار دارد. نتایج حاصل ازآزمون t ، تفاوت معناداری را بین سطح تحصیلات والدین و شیوه های فرزندپروری نشان داد وهمچنین بین ویژگیهای شخصیتیدوجنس در میانگین نمرات فقط در ویژگی شخصیتی روان رنجوری تفاوت معناداری به نفع دختران وجود دارد و در سبک های حلمساله سازنده و سبک های حل مساله غیرسازنده، فقط در سبک های حل مساله سازنده تفاوت معناداربین دو جنس مشاهده شد. نتایجتحلیل رگرسیون چندگانه نشان دادکه ویژگی های شخصیتی وسبک های حل مسئله سهم قابل ملاحظه ای درپیش بینی شیوه هایفرزندپروری دارد.