برازش مدل خوش بینی تحصیلی بر بهزیستی اخلاقی و توانمندسازی روانشناختی دانش آموزان پایه نهم شهر همدان

روش تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا توصیفی همبستگی - از نوع معادلات ساختاری است. جامعهآماری شامل کلیه دانش آموزان پایه نهم شهر همدان به تعداد ۴۵۰۰ دانش آموز است. حجم نمونه بر اساس روش نمونهگیری و فرمول کوکران تعداد ۳۴۵ دانش آموز برآورد گردید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خوشبینی تحلیلی شیرر وکارور (۲۰۰۱)، پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر و میشرا (۱۹۹۵) و پرسشنامه بهزیستی اخلاقی نعمتی و بخشی(۱۳۹۹) است. روایی پرسشنامه ها از طریق مطالعه و اظهار نظر استاد راهنما تایید شد. پایایی پرسشنامه ها به ترتیب برایخوشبینی تحلیلی ۷۸۷ / ۰، بهزیستی اخلاقی ۸۱۷ / ۰ و توانمندسازی روانشناختی ۹۳۳ / ۰ و پایایی کل پرسشنامه ها ۹۱۲ / ۰گزارش شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی برای بررسی نرمالبودن توزیع داده ها از آزمون کالموگروف- اسمیرونوف و همبستگی پیرسون از نوع معادلات ساختاری استفاده شد. همچنین جهت معنی دار بودن مدل مفهومی پژوهش از نرم افزارهای lisrel SPSS, استفاده شد.نایج نشان داد خوشبینی تحصیلیتاثیر مستقیمی بر بهزیستی اخلاقی، توانمندسازی روانشناختی دارد و خوشینی تحلیلی تاثیر غیر مستقیمی بر بهزیستیاخلاقی بانقش میانجی توانمندسازی روانشناختی اثر غیر مستقیم دارد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که مدل خوشبینیتحصیلی بر بهزیستی اخلاقی با نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی دانش آموزان پایه نهم شهر همدان برازش مطلوبیبرخوردار است.