دیپلماسی فرهنگی امریکا و فرانسه
محل انتشار: فصلنامه علوم سیاسی، دوره: 9، شماره: 4
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 36
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCKE-9-4_020
تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1402
چکیده مقاله:
سیاست توسعه کاربرد زبان ملی، بخشی از دیپلماسی فرهنگی نسبتا خاموش بسیاری از کشورهای جهان به ویژه ابرقدرتهاست. این کشورها در تحقق این مهم از سیاستها و راهکارهای متنوعی به تناسب پیشرفتهای زمانی سود جستهاند. در این نوشتار به برخی از مهمترین شیوههای اعمال شده توسط دو کشور فرانسه و امریکا در گسترش زبان فرانسه و انگلیسی به منزله دو زبان زنده و شایع پرداخته شده است. برخی از آنچه تحت عنوان راهکار یا سیاست فرهنگی گفته شده، در حقیقت پیآمد پنهان و غیرمقصود یا نتیجه قهری برخی سیاستهای اعمال شده در طول تاریخ و به عبارتی شانسها و موفقیتهای ویژهای است که به نوعی به گسترش، تثبیت، ارتقا و برتری زبانی خاص در کنار سایر برتریهای فرهنگی منتهی شده است. نکته مهم این که گسترش زبان بیش از آن که به صورت مستقل، مطرح باشد، تابعی از مجموعه روابط و مناسبات مختلف جوامع انسانی است و بالطبع میزان موفقیت در این عرصه، مرهون موفقیت و کسب وجهه و جایگاه در سایر زمینههای فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی است. مجموع سیاستها و راهکارهای خرد و کلانی که چه به صورت آگاهانه و برنامهریزی شده و چه به صورت قهری که به رونق دیپلماسی فرهنگی به طور عام و به گسترش و توسعه این دو زبان به مثابه نماینده دو کانون فرهنگی ذینفوذ کمک کرده بدین صورت است: ۱. برتری موقعیت صنعتی، سیاسی و اقتصادی: ۲. برتری موقعیت فرهنگی، علمی و رسانهای:
نویسندگان
سید حسین شرف الدین
دانش آموخته حوزه علمیه قم و دانشجوی دکترای دانشگاه امام صادق علیه السلام